ΓΙΑΤΙ ΘΕΤΩ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

• Γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

Είναι γνωστό πλέον σε όσους δημότες του Δήμου Μαραθώνα παρακολουθούν τα Δημοτικά Συμβούλια ότι έθεσα υποψηφιότητα για την θέση του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρισης. Γνωστό επίσης είναι ότι έλαβα 0 ψήφους.

Μετά τις δύο πρώτες ψηφοφορίες έγινε αντιληπτό ότι οι δύο τουλάχιστον Παρατάξεις (αυτή της πλειοψηφίας και αυτή της μείζονος αντιπολίτευσης), με “σκληρή γραμμή” επεδίωξαν την εκλογή των “δικών τους” ανθρώπων.

Τις επόμενες ημέρες πολλές κουβέντες έγιναν (ιδιαίτερα στα blogs) σχετικά με την θέση, τα προσόντα των υποψηφίων, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.

Όπως πάντα τοποθετούμαι δημόσια, έτσι και σ΄ αυτήν την περίπτωση, θα πάρω μέρος στον δημόσιο διάλογο, θέτοντας στην κρίση των συμπολιτών μου τις απόψεις μου.

Δεν θα σταθώ σε κριτικές στο πρόσωπό μου, από εμπαθείς ανώνυμους “περιφερόμενους” στα blogs, γιατί έμαθα να συνομιλώ επώνυμα, με επώνυμους.

Θα σταθώ κυρίως στην ουσία του θεσμού, τα κριτήρια και τις διαδικασίες.

Ο θεσμός του Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρισης, κατά την δική μου άποψη, δεν έχει τεχνοκρατικό χαρακτήρα, αλλά καθαρά πολιτικό, με την έννοια της αντιμετώπισης της χρόνιας παθογένειας του μηχανισμού της Αυτοδιοίκησης.

Δεν θα κριθεί ο Συμπαραστάτης από τις γνώσεις του και μόνο (οι οποίες βέβαια έχουν την αξία τους), αλλά από την ικανότητά του να δίνει λύσεις στα προβλήματα των δημοτών και των επιχειρήσεων που δεν αντιμετωπίζει δίκαια η Διοίκηση του Δήμου.

Και για να το πετύχει αυτό – κυρίως - πρέπει να διαθέτει την γνώση του μηχανισμού, την ικανότητα να εντοπίζει τις αδυναμίες του συστήματος και να εισηγείται τρόπου θεραπείας τους και να διαθέτει ανεξαρτησία απέναντι στις Δημοτικές Παρατάξεις (πλειοψηφία και μειοψηφία).

Αν δεν υπάρχουν αυτές οι ικανότητες κινδυνεύει να μεταβληθεί είτε σε “συμπαραστάτη” του Δημάρχου, είτε σε “αιχμή του δόρατος” της Αντιπολίτευσης, υπονομεύοντας την ουσία του θεσμού και οδηγώντας τον σε πλήρη απαξίωση στην συνείδηση των πολιτών.

Για να μπορέσει το Δημοτικό Συμβούλιο να εκλέξει τον πλέον κατάλληλο (αν θέλει) θα πρέπει να έχει πλήρη γνώση των στοιχείων που απαρτίζουν την προσωπικότητα του κάθε υποψήφιου. Συνεπώς η “διαδικασία” που ακολουθήθηκε στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, αν μη τι άλλο, ήταν υποτιμητική και για τον θεσμό, αλλά και για τα πρόσωπα που έθεσαν την υποψηφιότητά τους στην κρίση του Συμβουλίου.

Έπρεπε (και πρέπει στην επόμενη συνεδρίαση) να διαβαστούν οι αιτήσεις των υποψηφίων, με ότι τις συνοδεύει, να τοποθετηθούν οι υποψήφιοι όχι “διαφημίζοντας” τα προσόντα τους, αλλά πάνω στο πως σκοπεύουν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους και τέλος να τους γίνουν ερωτήσεις από τους Δημοτικούς Συμβούλους σε σχέση με την λειτουργία του θεσμού. Γι΄ αυτό και επιβάλλεται να είναι παρόντες όσοι θέσουν υποψηφιότητα, γιατί ενδεχόμενη απουσία του θα ερμηνευθεί – και ορθά- ως υποτίμηση της διαδικασίας.

Μέσα από μαι τέτοια διαφανή διαδικασία και ορθή κρίση θα υπάρξει και οι πολίτες θα γνωρίζουν γιατί επιλέχθηκε το συγκεκριμένο πρόσωπο και θα αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον θεσμό.

Θα θέσω εκ νέου υποψηφιότητα, ακριβώς για να σηματοδοτήσω το διαφορετικό, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν έχω καμία τύχη.

Θέλω με την υποψηφιότητά μου να δώσω την δυνατότητα έκφρασης και στους συμπολίτες μου του “βόρειου” τμήματος του Δήμου, το οποίο, απ΄ ότι φαίνεται, θεωρείται από πολλούς ότι δεν μπορεί να έχει δικαίωμα στην διαχείριση των δημοτικών πραγμάτων, άσχετα εάν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι που προέρχονται από αυτά τα μέρη προτιμούν να ακολουθούν την “γραμμή του αρχηγού” τους. Γιατί πιστεύω ότι μόνο έτσι ο προερχόμενος από τον Βαρνάβα και το Γραμματικό δημότης θα αισθανθεί ότι συμμετέχει ισότιμα στον Δήμο και δεν “προσαρτήθηκε” βίαια.

Πολλές φορές δίνει κάποιος μια μάχη, έστω και χωρίς πιθανότητες νίκης, για να καταδείξει μια συγκεκριμένη στάση ζωής. Αυτό ακριβώς κάνω, στην συγκεκριμένη περίπτωση κι εγώ.