- γράφει ''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου''
~~ ~ ''ΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ΚΛΑΙΜΕ...'': Νοτισμένα μαξιλάρια και βουβά ξεσπάσματα για να αφουγκράζομαι τον εχθρό απέξω...Γέμισε η ζωή μου τοκογλύφους κι ενεχυροδανειστήρια. Χρέη κι ελεημοσύνες. Παρακρατήσεις και δόσεις. Αναδιαρθρώσεις και πρωτογενή πλεονάσματα. Λέξεις, που τις αναζήτησα στο λεξικό για να τις κατανοήσω.
Με οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μια δίνη. Σαν το πηγάδι που είχαμε στο πατρικό και τώρα το χτίσαμε από πάνω. Κι από κάτω παραμονεύει μια άβυσσος, που ψάχνει την ευκαιρία για να με καταπιεί στην αφιλόξενη αγκαλιά της.
Κι αναζητώ απεγνωσμένα:Διαδικτυακές παρηγοριές. Τσαμπουκάδες blogers για να τους τα χώσω ''ανώνυμα''. Χαμόγελα άηχα που ποτέ δεν ακούγονται. Λιπαρές τροφές στα μικροκύματα. Θολές αλήθειες στις ψηφιακές οθόνες. Γλυκόλογα σε ασύρματες συνομιλίες. Γνήσιες ειδήσεις στα ερτζιανά. Φτηνά βιβλία στις προσφορές. Ρούχα από δεύτερο χέρι. Φιλίες με το ίδιο περίσσευμα στο πορτοφόλι. Χώμα να θάψω τις οικονομίες μου. Ήσυχη γειτονιά για να φωλιάσω. Λόγια να καθησυχάσω τους φόβους του παιδιού μου. Γενόσημα να απαλύνω τους πόνους του πατέρα μου. Δουλειά σε ξένη πατρίδα. Φυλακτά να μου ξορκίσουν το κακό. Ποιητές να έχουν γράψει για μένα αυτό που δεν μπόρεσα να εκφράσω. Ψευδοπροφήτες να μου υπόσχονται νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες. Σύννεφα να μου σκεπάσουν την πραγματικότητα. Καταιγίδες να ξεπλύνουν την τρέλα μου. Βροντές να ενωθούν με τα ουρλιαχτά μου. Έρωτες καθημερινής τρέλας.Φτηνά καυσόξυλα. Τα παλιά μου παπούτσια με τις φθαρμένες σόλες. Την ηλεκτρική σόμπα στο πατάρι. Τις οικονομικές συσκευασίες στα μακαρόνια. Ανόθευτη αμόλυβδη. Πανουργίες να ξεφύγω της εφορίας. Ίντερνετ από γειτονικό σήμα. Δωρεάν κουπόνια για το θέατρο. Πίστωση χρόνου για να γλιτώσω τα νοσοκομεία. Αλκυονίδες ημέρες για να μην κάψω το πετρέλαιο. Ελαφρά ηρεμιστικά για τον ύπνο. Το ξεχασμένο πεντάευρω στο καλοκαιρινό μου τζην. Τα νυχτερινά μου όνειρα να με απομακρύνουν από την πραγματικότητα...
~~~ ''...ΤΟ ΠΡΩΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...'': Ξημέρωμα Φθινοπώρου. Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Ανοίγω το παράθυρο να δω τον ήλιο. Υπάρχουν πουλιά πουφτερουγίζουν πάνω από το βλέμμα μου. Ο σκύλος μου που κοιμάται έξω από την πόρτα μου. Ραδιόφωνα που οι νότες τους με επιστρέφουν στο παρελθόν. Ευλογημένος όποιος γέννησε την μουσική. Ανακυκλωμένες αναμνήσεις που με μαχαιρώνει γλυκά η ανεπίστρεπτη χαρά. Ένας φίλος που συναντάω κάθε πρωί στο φανάρι. Ευτυχώς που έχω βενζίνη για σήμερα. Το κτήριο της εργασίας μου που ακόμα με υποδέχεται. Ο ζεστός καφές φίλτρου που αρωματίζει το γραφείο μου. Κάτι ψηλά στο πορτοφόλι μου που μου χάρισαν ένα κρουασάν σοκολάτα. Ένας συνάδελφος που με κερνάει μια χαμογελαστή καλημέρα. Το παιδί μου στο τηλέφωνο που ξέρω ότι είναι καλά. Βγήκε μια καινούργια ταινία στο σινεμά. Η μάνα μου θα μαγειρέψει σήμερα για μένα το αγαπημένο μου φαγητό. Έχω ένα πεύκο έξω από την πόρτα μου. Φωτογραφίζω το ηλιοβασίλεμα. Αρχίζει το σήριαλ που με κάνει και γελάω. Βασιλικός στη γλάστρα στο μπαλκόνι μου. Ένα ποτήρι λευκό κρασί με πάγο. Κουβέρτα για τα φθινοπωρινά απόβραδα. Διαβάζω ποίηση στο κρεβάτι. Ονειρεύομαι το επόμενο ταξίδι μου. Ευτυχώς μοίρα μου! Δεν έχω δανειστεί τίποτα από κανέναν...
~~~''ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΑΣ ΛΕΩ, ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΛΙΓΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ...''~~~ Τάσος Λειβαδίτης.
Υ.Γ: 1ο βίντεο: στίχοι Τάσου Λειβαδίτη-μουσική Ευανθίας Ρεμπούτσικα
2ο βίντεο: Ορχηστρικό του Lino Cannavacciuolo ''ALTALENA''
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
19 σχόλια:
Καλημέρα και καλή Κυριακή ποιητή!
Πιστέ φίλε "λειβαδιτίζεις"!
Τα έγραψες τόσο ποιητικά που μοιάζουν ολοζώντανα στα μάτια μου όλα!
Κι όσα συναντάμε κάθε μέρα κι όσα ονειρευόμαστε.
Ωραία η μελωδία της Ρεμπούτσικα, αλλά από Λειβαδίτη η καλύτερη μελοποίηση μακράν καά τη γνώμη μου είναι ο δίσκος "Φυσάει" με Παπακωνσταντίνου-Μιχαλακόπουλο.
Άκου το "Αλλά τα βράδια".
Μαγευτικό...
http://www.youtube.com/watch?v=Orhs4V0j7nQ
"κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο"
(τι έγραφε ο τύπος!!!)
Καλημέρα φιλάρα ''κ.κ''. Μόνο κάτι άνθρωποι τέτοιου βελινεκούς -ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ- μπορεί κάποτε να μας σώσουν...
Καλημέρα Μαζεστίξ φίλε μου. Πιο ΤΙΜΗΤΙΚΟ σχόλιο από αυτό που μου έγραψες, δεν υπάρχει, στο ορκίζομαι...
Και βέβαια έχω ακούσει το ''αλλά τα βράδια'' κι αν δεν είναι γραφικό αυτό που θα σου πω, με συγκλόνισε τόσο πολύ, που δεν το άντεχα, μα τω Θεώ (χριστιανόπουλο γαρ...!)
Λειβαδίτης-Μιχαλακόπουλος-Παπακωνσταντίνου, 3 σε 1;;;
Πόσα να αντέξει ένας άνθρωπος;;;...
Πολύ όμορφα φίλε μου. Είπες αυτό που προσπαθώ πάντα να λέω... ότι υπάρχει ακόμα κάτι που δεν έχει χαθεί. Θα κρατήσω τα αισιόδοξα από το κείμενο.
Και για το υπόλοιπο της Κυριακής σου... http://mia-matia-ston-ilio.blogspot.gr/2012/10/blog-post_14.html
Καλή ακρόαση.
Δεν έχω λόγια ...Γράφεις υπέροχα!
Καλή εβδομάδα να έχουμε! :))
Μαρία Νι, καλησπέρα. Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Έχω να σου πω ότι έχω ένα πρόβλημα με το μπλογκ σου -''Μια ματιά στον ήλιο''- και μου κολλάει όλο το σύστημα. Κι έτσι δεν μπορώ να σε παρακολουθώ μέσω αυτού -δυστυχώς- κι αρκούμαι μόνο στο άλλο με τα τραγούδια.
Αριστέα μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους μας, αμήν!
βρήκα ένα σχόλιο σήμερα. Ήταν από σένα;Μπόρεσες και μπήκες;
Μαρία Νι, τι εννοείς; Σε ποιο μπλογκ από τα δύο;;; Εγώ στο ''μια ματιά στον ήλιο'' όπως σου είπα δεν μπορώ να μπω! Τι συμβαίνει;;;
Απλά βρήκα ένα σχόλιο από τον ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ και είπα μήπως είσαι συ. Αλλά έκανα λάθος.
Έκανα κάποιες αλλαγές. Για πες μου τώρα;
Απλα υπεροχα συγκινητικο!Ναι! δε θα τους αφησουμε να μας τα παρουν ολα γιατι οπως εγραφε ο Φωτης Αγγουλες "εχουμε τη ζωη πολυ, παρα πολυ αγαπησει!"θα συνεχισουμε να χαμογελαμε λοιπον!Τους κανει κι ανησυχουν! ΒΑΣΩ
Βάσω καλησπέρα και σ' ευχαριστώ πολύ. Σκωτσέζικο ντους η διάθεση μας, αλλά πρέπει να το παλέψουμε με νύχια και με δόντια! Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και κυρίως στα παιδιά μας...
Ένα υπέροχο κείμενο! Και όμορφα συνοδευμένο από τα βιντεάκια.
Ακολούθησα την προτροπή του Μαζεστίξ και σου γράφω ακούγοντας το "Αλλά τα βράδια": η συγκλονιστική φωνή του Μπίλυ και οι στίχοι του Λειβαδίτη ζωντανεμένοι από τον Μιχαλακόπουλο!
Υ.Γ. Ο Γιώργος Κόλλιας κι εσύ δεν είστε το ίδιο πρόσωπο;
Ο ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ και ο "πιο πιστός φίλος του σκύλου" είμαστε δύο πρόσωπα... στην ίδια στέγη, φίλοι μου.
Λωτοφάγε, καλό σου απόγευμα και σ' ευχαριστώ πολύ κι εσένα για τα καλά σου λόγια! Ο Γιώργος Κόλλιας είναι ο ιδιοκτήτης του μπλογκ, που με φιλοξενεί και μου δίνει ''βήμα'', τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Τον έχω ευχαριστήσει πολλές φορές δημοσίως και θα τον ευχαριστήσω άλλη μια φορά γι' αυτό!
Παρεπιπτόντως, ο Γιώργος έκανε την αναδημοσίευση του κειμένου σου ''Μας δουλεύετε'' και συμφωνώ μαζί του γιατί έβγαλε από τον τίτλο ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ! ''ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ...'' Θέλει κι ερώτημα;...
Έχεις παιδί, πουλάκι μου;!!
Αντίχριστε, τι ''παιδί'' είσαι εσύ μάνα μου;;;! Σκύλο-δέντρο-κρασί-καφέ-κρουασάν-δουλειά-κλπ...
καυστικο το γραψιμο σου!
θα περναω να σε διαβαζω
καλο σου βραδυ!
Φανή καλωσόρισες και σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Η επίσκεψη ανταποδίδεται κι από εμένα, γιατί αξίζεις τον κόπο! Καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου