ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΤΣΟΥΡΗ LIVE στην Πλατεία Αγίου Παύλου (Μεταξουργείο)

• γράφει ο Γιώργος Π. Κόλλιας

Μπορεί τα προβλήματα του καιρού μας να είναι πολλά και περίπλοκα, αλλά...η ζωή συνεχίζεται. Και "ζωή" είναι, πέρα από πολλά άλλα, ΚΑΙ ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Η μουσική, το θέατρο, ο κινηματογράφος....

Σ΄ αυτά τα πλαίσια σας ενημερώνουμε για το live πρόγραμμα μιας αξιόλογης καλλιτέχνιδας, της ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗ

To φεστιβάλ "Μικρό Παρίσι των Αθηνών" μετά από μία εβδομάδα επιτυχημένων μουσικών εκδηλώσεων ολοκληρώνεται με μια εντυπωσιακή γιορτή λήξης, στην οποία παρουσιάζει την αξιόλογη ερμηνεύτρια, συνθέτη και πιανίστα Αντιγόνη Κατσούρη σε ένα live πρόγραμμα διάρκειας μίας περίπου ώρας.

Η εμφάνιση αυτή θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Οκτωβρίου, κατά τις 6.30 το απόγευμα στην πλατεία του Αγίου Παύλου (μπροστά στην εκκλησία) στο Μεταξουργείο (ανοιχτός χώρος).

Έχοντας στο ενεργητικό της τρεις προσωπικούς δίσκους, με πιο πρόσφατο τον γαλλόφωνο «Ραντεβού», τον οποίο κυκλοφόρησε μαζί με τον Λάκη Παπαδόπουλο, η Αντιγόνη Κατσούρη θα ερμηνεύσει επιλεγμένα διαχρονικά τραγούδια σπουδαίων γάλλων και Ελλήνων δημιουργών, όπως οι Charles Aznavour, Edith Piaf, Serge Gainsbourg, Gilbert Becaud, Christophe, G. Moustaki, Salv. Adamo, Fr.Hardy κλπ., με την αέρινη και ονειρική φωνή της και με την μαγευτική συνοδεία του πιάνου της και του αξιόλογου μουσικού Δημήτρη Κατσαρού στο γαλλικό κόρνο.

Διεύθυνση : Πλατεία Αγίου Παύλου, Μεταξουργείο, Αθήνα (στάση Μετρό "Μεταξουργείο" ή "Σταθμός Λαρίσης")

Είσοδος ελεύθερη

ΝΕΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΤΗΝ ΑΝΝΑΣ ΜΠΟΥΡΜΠΑ

Μαζί με την άνοιξη έρχεται και η νέα δισκογραφική δουλειά της νέας ερμηνεύτριας Άννας Μπουρμά με τίτλο "Ένα τραγούδι αν σωθεί", που η ερμηνεύτρια θα παρουσιάσει ζωντανά σε μια και μοναδική παράσταση τη Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014, στις 21:00, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης .

Η Άννα Μπουρμά είναι μια καλλιτέχνις που από την πρώτη στιγμή εντυπωσίασε και μάγεψε το κοινό. Με την ιδιαίτερη κρυστάλλινη φωνή της αλλά και με την θεατρικότητα που διαθέτει επί σκηνής καθηλώνει τον ακροατή και τον ταξιδεύει στον κόσμο των συναισθημάτων.

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΜΑΓΚΑΚΗΣ

Θλιβερή είδηση για την ελληνική μουσική: ο σπουδαίος Ρεθυμνιώτης συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του έναν απίστευτο πλούτο συνθέσεων που ανέδειξε πολλούς από τους αγαπημένους μας τραγουδιστές αλλά και στηρίχτηκαν και στη ρώμη και το ταλέντο μεγάλων ηθοποιών, όπως ο Μάνος Κατράκης.

Ο συνθέτης που δημιούργησε μια δική του σχολή και αγαπήθηκε από καλλιτέχνες και κοινό, πέθανε τα ξημερώματα της Τετάρτης μετά από μια περίοδο νοσηλείας στο Ερρίκος Ντυνάν με βαρύτατο πρόβλημα υγείας.

Ο Νίκος Μαμαγκάκης γεννήθηκε το 1929 στο Ρέθυμνο. Καταγόταν από οικογένεια λαϊκών μουσικών (μεταξύ των οποίων και ο «θρυλικός» λυράρης Ανδρέας Ροδινός).

Στη δεκαετία του 1970 έγραψε μουσική για τον κινηματογράφο (πάνω από 40 έργα) και τραγούδια (θυμίζουμε ορισμένα από τον Κύκλο "11 λαϊκά τραγούδια του Γιάννη Ρίτσου": "Χρόνια σε περίμενα", "Ο τρύγος", "Χωρισμός", "Νυχτοπεντοζάλης", "Χειμωνιάτικη βραδιά", "Άιντε και ντε", κ.λ.π.).

Τραγούδια ο Μαμαγκάκης έγραφε ήδη από το 1957 (ίσως και νωρίτερα), αλλά πρωτοκυκλοφόρησαν το 1961. Σ' αυτά περιλαμβάνεται ο πασίγνωστος "Μιχαλιός" (του Καρυωτάκη) καθώς και άλλα τραγούδια σε στίχους παλιότερων ποιητών, όπως: "Ω, χαμηλώστε αυτό το φως" και "Ω, μη με βλέπετε που κλαίω" (της Πολυδούρη), "Αλαργινό καράβι" (του Καρυωτάκη), "Θα σε περιμένω" (του Κ. Χατζόπουλου), κ.λ.π. Στη δεκαετία του 1960 (και στη συνέχεια) έγραψε αρκετά δημοφιλή τραγούδια (συνήθως για τις ανάγκες κινηματογραφικών ταινιών). Αναφέρουμε μερικά: "Τα πέτρινα λουλούδια της θάλασσας", "Η Ανθή", "Εφτά ψαράδες", "Σ' αγαπώ, σ' αγαπώ", «Όχι μαζί», "Σκληρό μου αγόρι", "Ο Σαλονικιός", κ.λ.π. Τότε επίσης έγραψε και Κύκλους τραγουδιών (που αργότερα τους μετέτρεψε σε Καντάτες και σε άλλες φωνητικές μορφές: "Μπολιβάρ", "Ερωτόκριτος", "Ερωφίλη", κ.λπ.).

Το 1982 κυκλοφόρησε τον δίσκο με λαϊκά τραγούδια του σε στίχους Γιώργου Ιωάννου «Κέντρο Διερχομένων», που αποτελεί τον πρώτο δίσκο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη (μετέχουν και οι Δημ. Ψαριανός, Δημ. Κοντογιάννης). Θυμίζουμε ορισμένα τραγούδια αυτού του δίσκου (όσα δεν αναφέρονται σε άλλα σημεία του λήμματος): «Κλειστά παράθυρα», «Η Ομόνοια», «Το νιώθω τώρα», «Το γράμμα», «Λαϊκά ξενοδοχεία», «Δεν ξέρω πια», «Μείνε κοντά μου», «Τατουάζ». Στη δεκαετία του 1980 έγραψε κυρίως 2 όπερες και τη δεκαετία του 1990, 9 κοντσέρτα για διάφορα όργανα και ορχήστρα.

ΠΗΓΗ: http://www.iefimerida.gr

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ. ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΥΓΕ.

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

Σαν σήμερα 7 Απρίλη άφησε την τελευταία του πνοή ένας μεγάλος δημιουργός. Ο Άκης Πάνου.

Μια καλλιτεχνική προσωπικότητα, που όμως σημαδεύτηκε από έναν φόνο για "λόγους τιμής", ή κάτι τέτοιο.

Είναι γεγονός ότι η αξία ενός ανθρώπου δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο σε μια πλευρά της προσωπικότητάς του, αλλά να κρίνεται με βάση το σύνολο των δράσεών του.

Από αυτήν την άποψη η σκιά του φόνου θα βαραίνει την ιστορία του.

Από την άλλη, όμως, ήταν ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος. Το επίπεδο των γραμματικών του γνώσεων περιορίστηκε στην ανάγνωση και τη γραφή. Μέχρι τα 20 χρόνια του άλλαξε πολλές δουλειές για να βγάλει το ψωμί του. Πουλούσε στις γειτονιές τσιγάρα και κουλούρια, εργάσθηκε σε εργοστάσιο βερνικιών και αργότερα δούλεψε βοηθός μηχανικού κι εργάτης λιθογραφείου.

Αυτός ο "απλός" άνθρωπος δισκογράφησε περίπου 200 τραγούδια, ενώ πάνω από 800 έμειναν στο συρτάρι του.

Είχε την τόλμη να συγκρουστεί με τις δισκογραφικές εταιρίες και να αποσυρθεί από την δισκογραφία, μετακομίζοντας στην Ξάνθη.

Συνεργάστηκε με δεκάδες σπουδαίους καλλιτέχνες, αλλά πάντα είχε την άποψη ότι ο "πρώτος ρόλος" ανήκει στους μουσικούς κι όχι στους ερμηνευτές και το έκανε πράξη το 1989 όταν ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με τον Μανώλη Ρασούλη στο κέντρο «Επειγόντως» του Βασίλη Σαλούστρου στην Κυψέλη,  χωρίς καθόλου χώρο στην πίστα και βάζοντας καθήμενους τους μουσικούς μπροστά και τους τραγουδιστές πίσω.

Το τραγούδι του "Θα κλείσω τα μάτια" που ηχογράφησε το 1967 με τον Γρηγόρη Μπηθικώτση κυκλοφόρησε μόνο 15 ήμερες γιατί το έκοψε η λογοκρισία της Χούντας, που προφανώς το θεώρησε "αριστερό". Κυκλοφόρησε με αλλαγμένους στίχους 3 χρόνια αργότερα με την Βίκυ Μοσχολιού.

Επιλέξαμε εδώ να παρουσιάσουμε το τραγούδι αυτό με τους αυθεντικούς του στίχους.

ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ. ΕΤΟΣ 1965

Οι "ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ" ήταν  το περιοδικό των teenager του '60.

Εξ' ολοκλήρου ασπρόμαυρο (εκτός απ΄ το εξώφυλλο), περιλάμβανε όλα τα ξένα μουσικά νέα με αναφορές τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο ραδιόφωνο.

Από τους βασικούς συνεργάτες ήταν ο Μαστοράκης.

Σε κάθε τεύχος, αφιέρωναν (μάλλον στον αναγνώστη που το ζητούσε) στίχους τραγουδιών, κατά κύριο λόγο ξένων, γραμμένους σε άπταιστα... γκρήκλις, γκρήκφρενς    κ.λ.π.

Ήταν φαίνεται "μαγκιά" την εποχή εκείνη να μιλάς μισά αγγλικά - μισά ελληνικά (κάτι που διακρίνεται έντονα και στις ελληνικές ταινίες της εποχής) και, έτσι, κάθε κείμενο ήταν διανθισμένο με ξένες λέξεις. Όσο για την ορθογραφία τους, να μην το σχολιάσω... περισπωμένες, δασείες, διπλά γράμματα και τραβηγμένα σύμφωνα χρησιμοποιούνταν κατά κόρον προκειμένου να αποδώσουν καλύτερα ηχητικά την ξένη λέξη.

Το τεύχος 32 του 1965 που παρουσιάζουμε είναι αφιερωμένο στους "Φόρμιγξ"

Το μουσικό Συγκρότημα των "Φόρμιγξ" ήταν από τα πρώτα και δημοφιλέστερα Συγκροτήματα της τότε Ελληνικής ροκ Σκηνής, το «γενεσιουργό αίτιο» σχηματισμού όλων των υπολοίπων... Δημιουργήθηκε το 1964 και διαλύθηκε στο ζενίθ της δημοτικότητάς του (τέλη 1966).

Συμμετείχαν: Β. Παπαθανασίου, Ευ. Διαλετής, Β. Μπακόπουλος, Σ. Αρνής, Τ. Παπασταμάτης και Κώστας Σκόκος. Το 1976 κυκλοφόρησε ομώνυμος LP δίσκος. Ακούγονται επίσης στους μεταγενέστερους δίσκους (LP/CD): «Τα πρώτα Ελλ. Συγκροτήματα» (1980), «Λεωφορείον η Μελωδία» (1991).

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΤΕΥΧΟΥΣ
32 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ

Ο ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΑΠΟ 77 ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ. ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΔΑΙΣΙΑ

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

Ένα video που με εντυπωσίασε. Μια πρωτότυπη ιδέα για ένα διαχρονικό τραγούδι. Πάντα ο "Ερωτόκριτος" ήταν η αδυναμία μου, τον έχω διαβάσει αμέτρητες φορές, τον έχω μάθει σχεδόν απέξω, έχω ακούσει δεκάδες, ίσως εκατοντάδες, διαφορετικές μουσικές εκτελέσεις του, αλλά τέτοια εκτέλεση δεν έχω ξανακούσει!

Τα συγχαρητήριά μου για τους ανθρώπους που συνέλαβαν την ιδέα και την υλοποίησαν είναι πολύ λίγο. Πιο πολύ αρμόζει ένα "ευχαριστώ" γι' αυτήν την μουσική πανδαισία από Μουσικούς και Μουσικά Όργανα, από Καλλιτέχνες και Φωνές.

Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
που ο κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα;
και πώς να σ’ αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;

Tα λόγια σου, Pωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν,
κι ουδ’ όλπιζα, ουδ’ ανίμενα τ’ αφτιά μου σ’ ό,τι ακούσαν.
Και πώς μπορώ να σ’ αρνηθώ; Kι α’ θέλω, δε μ’ αφήνει
τούτ’ η καρδιά που εσύ `βαλες σ’ τσ’ αγάπης το καμίνι.
Kαι πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ’ άνθη,
μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη;

Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέω τώρα,
και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα.
Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ’ είδα ποτέ μου,
μα ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κι ήσβησέ μου.
Όπου κι αν πάω, κι αν βρεθώ, και ότι καιρόν κι αν ζήσω,
τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδένα ν’ αντρανίσω.

Ζωγραφιστή σ’ όλον το νουν έχω τη στόρησή σου,
και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου.
Eγώ, δε σ’ εζωγράφισα, ήβγαλα απ’ την καρδιά μου
αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου.

Και βγάνει από το δακτύλι της όμορφο δακτυλίδι,
με δάκρυα κι αναστεναμούς του Pώκριτου το δίνει.
Λέγει του "Nα, και βάλε το εις το δεξό σου χέρι,
σημάδι πως, ώστε να ζω, είσαι δικό μου ταίρι.''

Kάλλιά `χω εσέ με θάνατον, παρ’ άλλη με ζωή μου,
για σένα εγεννήθηκε στον κόσμον το κορμί μου.

Eγώ `μαι νιά και κοπελιά, και πάλι δε φοβούμαι,
και για θανάτους εκατό τον πόθο δεν αρνούμαι.

ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ... Ο ΤΡΟΥΒΑΔΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ

• γράφει ο Πέτρος Κόλλιας

Ο Άλκης Αλκαίος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους σύγχρονους ποιητές. Δυστυχώς έφυγε από κοντά μας μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Μας άφησε όμως πίσω 151 διαμάντια για να τον θυμόμαστε. Με αφορμή λοιπόν αυτές τις σκέψεις αποφάσισα να φτιάξω ένα μουσικό αφιέρωμα που αποτελείται από αυτά τα 151 τραγούδια ώστε να σας παρουσιάσω την μουσική βιογραφία του Άλκη Αλκαίου…. του τροβαδούρου της καρδιάς μας.

Τα κομμάτια είναι διαλεγμένα με τυχαία σειρά και στα περισσότερα έχω επιλέξει την πρωτότυπη εκτέλεση. Δίπλα στο κάθε κομμάτι βλέπετε τον ερμηνευτή και την χρονολογία κυκλοφορίας του δίσκου.

Τα τραγούδια του πρώτου μέρους (με την σειρά που ακούγονται) :

1.      Ο Σάντσο Πάντσα στην οδό Σταδίου – Μπάμπης Στόκας (2012)

2.      Μεταμεσονύχτιο – Κώστας Καράλης (1982)

3.      Πατησίων και Παραμυθιού γωνία – Δημήτρης Μητροπάνος (1996)

4.      Μεσάνυχτα σ΄ ένα μπαράκι – Διονύσης Θεοδόσης (1989)

5.      Πυραμίδες – Μανώλης Μητσιάς (2006)

6.      Τα διόδια – Σωκράτης Μάλαμας (2002)

7.      Όλα για πάρτη σου – Βασίλης Παπακωνσταντίνου (1991)  

8.      Θέατρο σκιών – Χάρις Αλεξίου (1986)

9.      Φύλλα αλκαλικά – Μανώλης Λιδάκης (2000)

10. Ο έρωτας σκοτώνει και του πάει – Μπάμπης Στόκας  (2012)

11. Τα φρύγανα – Μελίνα Κανά (2010)  

12. Ένας στοιχειωμένος πύργος – Διονύσης Θεοδόσης (1989)

13. Ζεϊμπέκικο της φυλακής - Βασίλης Παπακωνσταντίνου (2009)

14. Μ΄ ένα τσιγάρο σέρτικο - Δημήτρης Μητροπάνος  (1999)

15. Ιπτάμενο χαλί – Λαυρέντης Μαχαιρίτσας (2001)

16. Πρωινή ή βραδινή σερενάτα – Κώστας Καράλης (1982)

17. Φλεβάρης 1848 – Μαρία Δημητριάδη (1978)

18. Πλατεία Ασωμάτων – Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας (2007)

19. Εχεμύθεια – Αρλέτα (2007)

20. Ωδή σ΄ ένα δρομέα ημιαντοχής – Θάνος Μικρούτσικος (1982)

21. Στους πέντε ανέμους - Βασίλης Παπακωνσταντίνου  (2009)

22. Κλίμακα Μποφόρ – Μίλτος Πασχαλίδης (2003)

23. Δρόμοι νυχτερινοί – Διονύσης Θεοδόσης (1989)

24. Κόλλα λευκή – Μελίνα Κανά (2010)

25. Κάτι περιμένω  – Νίκος Πορτοκάλογλου (2007)

26. Το ταξί – Διονύσης Τσακνής & Ασπασία Στρατηγού (2007)

27. Αργώ – Μανώλης Μητσιάς (2006)

28. Είδα - Δημήτρης Μητροπάνος  (1999)

29. Όσο κρατάει ένας καφές – Διονύσης Θεοδόσης (1989)

30. Σαν να μη σ΄ έχασα ποτέ - Βασίλης Παπακωνσταντίνου  (1994)

31. Ερωτικό ( Με μια πιρόγα ) – Μανώλης Μητσιάς (1982)

32. Βοριάς φυσάει τα λόγια μου – Μίλτος Πασχαλίδης (2003)

33. Νυχτολούλουδο – Σωκράτης Μάλαμας (2002)

34. Ελεύθερη πτώση – Δημήτρης Ζερβουδάκης (2007)

35. Ακόμα γράφω γράμματα – Μπάμπης Στόκας (2012)    

36. Τυφλόμυγα – Βασίλης Παπακωνσταντίνου (2009)

37. Μαγική πόλη – Διονύσης Θεοδόσης (1989)

38. Να με θυμάσαι – Μαρία Δημητριάδη (1996)

39. Της αγκαλιάς η ξενιτιά – Σωκράτης Μάλαμας (1998)

40. Τα ενυδρεία του έρωτα – Φίλιππος Πλιάτσικας (2007)

41. Χορός της πέτρας – Βασίλης Παπακωνσταντίνου (2009)

42. Ρόζα – Δημήτρης Μητροπάνος (1996)

43. Βραδινές περιπολίες – Μελίνα Κανά (2010)

44. Κούκος μονός σ΄ ένα ταμπλό – Μανώλης Μητσιάς (2006)

45. Κάτω στο μεγάλο ύπνο – Ελευθερία Αρβανιτάκη (2001)

46. Το κακόηθες μελάνωμα – Θάνος Μικρούτσικος (1982)

47. Υπνόσακος – Μπάμπης Στόκας (2012)

48. Πρωινό τσιγάρο – Νότης Μαυρουδής (1984)

49. Το φίλτρο – Γιώργος Νταλάρας (2007)

50. Το μετάξι – Σωκράτης Μάλαμας (2000)

51. Στης γοργόνας το φτερό – Θάνος Μικρούτσικος (2006)

ΒΛΑΣΗΣ ΜΠΟΝΑΤΣΟΣ.ΜΙΑ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Μια γοητευτική στην υπερβολή της προσωπικότητα, δοκιμάστηκε σε πολλά είδη τέχνης, υποστήριξε τη φήμη μιας πολύ καλής φωνής, αλλά διακρίθηκε κυρίως στη σόου-μπιζ και στην τηλεόραση, γιατί διατήρησε τη χαριτωμένη του αναίδεια, γιατί καθιέρωσε το άμεσο λεξιλόγιό του, την καθημερινή εμφάνιση και τη φιλολογία της «πλάκας», γιατί συνηγόρησε στην απενοχοποίηση του τηλεοπτικού σύμπαντος και γιατί έτσι καλλιέργησε με τον τηλεθεατή μια σχέση που απέκλειε τον πληθυντικό και τις τιμητικές προσφωνήσεις. Σχέση οικειότητας.

Αυτός που πέθανε στις 14 Οκτώβρη του 2004 μόλις στα 55 του χρόνια, ήταν ο Βλάσης Μπονάτσος.

Γεννημένος στην Αθήνα, ο Βλάσης Μπονάτσος σπούδασε υποκριτική στο Λονδίνο, αλλά συνέδεσε το όνομά του κατ' αρχάς με την ελληνική ροκ μουσική σκηνή της δεκαετίας του '70. Ηταν ο τραγουδιστής, στιχουργός των «Πελόμα Μποκιού» (Νίκος Δαπέρης, Γιάννης Κιουρκτσόγλου, Γιώργος Στεφανάκης, Τάκης Ανδρούτσος, Ηλίας και Τάκης Μαρινάκης, Νίκος Λογοθέτης). Το συγκρότημα διέγραψε μια πολύ σύντομη πορεία, μόλις δύο ετών, πρόλαβε ωστόσο και δύο δίσκους να βγάλει και 2-3 μεγάλες επιτυχίες να υπογράψει, με γνωστότερο τον περίφημο «Γαρύφαλλο».

Τα φώτα της δημοσιότητας για τον Βλάση Μπονάτσο δεν υπήρξαν βέβαια εκτυφλωτικά όσο ήταν στους «Πελόμα Μποκιού», αλλά κατ' αρχήν όσο ήταν στο πλευρό της Αλίκης Βουγιουκλάκη και ως συνεργάτης της και ως σύντροφός της. Σταθμός στην καριέρα του ήταν ο ρόλος τού «Τσε» στο μιούζικαλ του Τ. Ράις «Εβίτα», όπου εκείνη κρατούσε τον ομώνυμο ρόλο.

Ο επόμενος σταθμός στην -μετά τη Βουγιουκλάκη-καριέρα του ήταν η συμμετοχή του στους «Απαράδεκτους» που έκαναν τεράστια τηλεοπτική επιτυχία.

Εκτοτε, με σποραδικές μουσικές εμφανίσεις (μόνος σε ροκ βραδιές ή και με τους «Πελόμα» που το '95 έκαναν μια απόπειρα επανασύστασης) και με δισκογραφικές, κινηματογραφικές (στις ταινίες του Νίκου Ζερβού «Τηλεκανίβαλοι» και «Βίτσια Γυναικών» κ.ά.) ή θεατρικές συμμετοχές (με πιο πρόσφατο το μιούζικαλ «Δεσμοί Αίματος» που ανέβασε μαζί με τον Κώστα Σπυρόπουλο, το 1997, στο θέατρο «Μπρόντγουεϊ»), στράφηκε κυρίως στην τηλεόραση. Ακομπλεξάριστος, φωνακλάς, ετοιμόλογος, βρήκε εκεί το φυσικό του χώρο.

Παρουσιαστής σε τηλεπαιχνίδια («Κόντρες») και σόουμαν, παρουσιάζει επί σειρά ετών -μαζί με την Ισαβέλλα Βλασιάδου- τα «Αλλα Κόλπα», όπως και άλλα αναλόγου ύφους τηλεοπτικά σόου, με πιο πρόσφατο το μουσικό τηλεπαιχνίδι του «Σταρ», «Πάμε γι' άλλα». Συμμετείχε και στο πάνελ των κριτών τού «Να Η Ευκαιρία» (όπου ο συχνά ισοπεδωτικά χιουμορίστας Μπονάτσος επεδείκνυε εξαιρετική λεπτότητα και διακριτικότητα στη διατύπωση των κρίσεών του προς τους υποψήφιους καλλιτέχνες).

Καθιερώνεται ως αγαπημένη τηλεοπτική προσωπικότητα, ζώντας και τις καλές και τις κακές επιπτώσεις αυτής του της ιδιότητας.

Οταν π.χ. ο γάμος του με τη Μάρθα Κουτουμάνου, κόρη της Ζωής Λάσκαρη και του Πέτρου Κουτουμάνου, γίνεται τηλεοπτική είδηση, κάνοντας τους φωτορεπόρτερ να συρρεύσουν απρόσκλητοι στην εκκλησία, ο Μπονάτσος τους απωθεί επιθετικά, προσπαθώντας ξαφνικά και μάταια να οριοθετήσει την τηλεοπτική του έκθεση. Με τη Μάρθα θα αποκτήσουν μια κόρη, τη Ζένια.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Πελόμα Μποκιού (ως μέλος των Πελόμα Μποκιού) (Lyra, 1972)

Επικίνδυνη ισορροπία (σε μουσική Σπύρου Βλασσόπουλου και στίχους Ανδρέα Αγγελάκη) (Lyra, 1976)

Γενικά (CBS, 1981)

Αυτά τα βράδια (CBS, 1983)

Παραλήρημα (ΕΜΙ, 1991)

Χαίρετε (BMG, 1996)

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

Ένα Ελεύθερο Κορίτσι (1973)

Ο δράκος, πρόσωπο της ημέρας (1983)

Τηλέ-Καννίβαλοι (1987)... Δημήτρης Δημητρίου

Πατρίς-Ληστεία-Οικογένεια (1988)...Βλάσης

Ο διάβολος και το κερατό του (1989), (υποδύεται τον Άγγελο Μπουτέρη)

Δίψα (τηλεοπτική σειρά, 1990)

Ο Δραπέτης (1991)

Οι Απαράδεκτοι (τηλεοπτική σειρά, υποδύεται τον Βλάσση)

Γυναίκες δηλητήριο (1993, υποδύεται τον Βλάσση)

Στον αστερισμό της γραβάτας (1993, υποδύεται το Ντίνο Αλεξίου)

Της Ελλάδος τα παιδιά (1993, ως guest σμηναγός Καραμπονάτσος)

Βίτσια γυναικών (2000)... Ρενάρ

Εκείνες κι εγώ (τηλεοπτική σειρά, ως γκεστ σταρ)

"ΓΑΡΥΦΑΛΕ"

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ

ΑΝΝΑ ΜΠΟΥΡΜΑ. Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΔΑ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

Την Άννα Μπουρμά την γνώρισα ως συμπολίτισσα. Ένας ευχάριστος άνθρωπος, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Την εκτίμησα για την ποιότητα του χαρακτήρα της.

Δεν την ήξερα σαν καλλιτέχνη. 

Μέχρι που πήρα μια πρόσκληση για την επίσημη παρουσίαση της καινούργιας της δουλειάς "ΤΑ ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ".

Για να είμαι ειλικρινής πήγα απλά ως φίλος.

Αυτό το βράδυ, όμως, διαπίστωσα ότι επρόκειτο για μια σπουδαία καλλιτέχνιδα.

Τι να πρωτοπώ;

Για την θαυμάσια φωνή της; Για την σκηνική παρουσία της; Για τα ποιοτικά τραγούδια της;

Είμαι πλέον βέβαιος ότι το μέλλον της ανήκει. 

Θεωρώ ότι ανήκει σ΄ αυτήν την νέα γενιά καλλιτεχνών που, έξω από τα κυκλώματα, δίνουν τίμια τον αγώνα της καθιέρωσης, βασιζόμενοι μόνο στο ταλέντο τους και την αγάπη του κόσμου.

Αυτούς τους καλλιτέχνες, ανάμεσά τους και την Άννα Μπουρμά, οφείλουμε να στηρίξουμε, αν θέλουμε το ποιοτικό τραγούδι να επιβληθεί, εξαφανίζοντας τα εκατοντάδες "σκουπίδια" που ρυπαίνουν την αισθητική μας και κατεβάζουν το επίπεδο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Άννα Μπουρμά γεννήθηκε στην Αθήνα σπούδασε κλασσικό πιάνο στο ωδείο Ν. Σμύρνης και θεωρητικά της μουσικής.

Την πρώτη συμμετοχή σε δίσκο την έκανε 14 ετών στον δίσκο "ΚΗΠΟ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ" του Τάκη Μπουρμά τραγουδώντας το ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΟ .

Στην συνεχεία έκανε πολλές συμμετοχές σε δίσκους του Γ. Ζήκα, Μ. Λυδάκη , Ν. Ζούδιαρη και Γ. Νταλαρα.

Την έχουμε ακούσει σε μουσικές σκηνές όπως ΜΕΤΡΟ, ΧΑΜΑΜ, ΤΣΑΙ ΣΤΗΝ ΣΑΧΑΡΑ και ΖΥΓΟ.

Έγινε γνωστή μέσα από τραγούδι του Τάκη Μπουρμά "ΤΟ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ" και το τραγούδι του Νίκου Ζούδιαρη "ΦΥΣΑΛΙΔΑ".

ΕΙΠΕ....

"από συνένετυξή της στον Atlantis FM"

Atlantis: Πολλές φορές αναγκαζόμαστε να αφήσουμε αυτά που αγαπάμε. Είναι αλήθεια ότι είχες διακόψει από τη μουσική για κάποια χρόνια;

Άννα Μπουρμά: 9 χρόνια είχα διακόψει. Ο λόγος ήταν ότι δεν είχα την δυνατότητα να βγάλω τη δουλειά όπως ακριβώς την ήθελα εγώ, αυτό δηλαδή που ακούμε σήμερα, είχαν εκείνοι τα δίκια τους, είχα όμως κι εγώ τα δικά μου… Ήθελαν να κάνω κάτι πιο «εμπορικό», κάτι πιο «πιασάρικο», τέλος πάντων εγώ αυτές τις έννοιες στη μουσική τις σιχαίνομαι, σαφώς βέβαια δεν ήμουν κάτι τέτοιο, ήθελα να δώσω τον εαυτό μου και την αλήθεια μου. Η αλήθεια μου είναι αυτή που ακούτε στα «ρόδα της αυλής». Είπα λοιπόν τότε ότι θα κάνω υπομονή -αυτό ήταν το δώρο που μου έδωσε ο πατέρας μου- μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή να βγει ο δίσκος…

ΜΕΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ