Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ (αναδημοσίευση)

από το www.protagon.gr

Αριστερός για μένα θα πει αυτός που νιώθει το βάσανο του διπλανού του σαν δικό του βάσανο, κι αγωνίζεται για την εξάλειψή του ακόμα κι όταν η δική του ζωή δεν απαιτεί αγώνα.

Αριστερός για μένα θα πει ο πραγματικά ευαίσθητος, η κεραία μέσα στο χάος που πάλλεται κάθε φορά που την αγγίζει κάτι ανθρώπινο.

Αριστερός για μένα θα πει αυτός που πιστεύει στο τρίπτυχο ελευθερία-ισότητα-αδελφότητα με την ίδια θέρμη όπως ο ευσεβής χριστιανός στον τριαδικό Θεό του – κι ωστόσο προσπαθεί να διαδώσει την πίστη του χωρίς να την επιβάλλει, διαφωτίζοντας αλλά ποτέ προσηλυτίζοντας.

ΜΙΚΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

Μικρά πολιτικά σχόλια που αναρτήθηκαν στο facebook.

Γελοιότητας των πολιτικών συνέχεια..
Ο Τατσόπουλος έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά διατήρησε την έδρα του. Μόνο που μόλις πριν λίγους μήνες είχε δηλώσει πως βουλευτής που αποχωρεί από ένα Κόμμα πρέπει να επιστρέφει την έδρα.

Συνέπεια; ΜΗΔΕΝ.

Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ πάλι ζητούν την έδρα. Μόνο που όταν προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ οι Σακοράφα, ο Κουρουμπλής, ο Μιχελογιαννάκης κ.α. δεν παρέδωσαν την έδρα τους στο πρώην Κόμμα τους.

Συνέπεια; ΜΗΔΕΝ.

Να τους χαιρόμαστε!

Μα πόσο γελοίοι θα γίνουν ακόμη οι πολιτικοί μας;
ΓΕΓΟΝΟΣ: Δραπέτευσε ο Ξηρός.

Ν.Δ.: Κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν καταδίκασε την απόδραση, άρα είναι υπέρ της τρομοκρατίας
Μα τι λέτε ρε γελοίοι; Φταίει αυτός που δεν καταδίκασε, ή αυτός που (στην καλύτερη περίπτωση) ευθύνεται για την διαφυγή; Αντί να ζητήσετε συγνώμη έχετε το θράσος να ζητάτε από τους άλλους να "καταγγείλουν";
ΣΥΡΙΖΑ: Δηλώνει ότι η ΝΔ έχει πάθει παράκρουση (ή κάτι τέτοιο).
Κι εσείς πάλι; Επί της ουσίας δεν μπορείτε να πείτε δυο κουβέντες; Γιατί "άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε";
Το σκηνικό του 1981 ξαναστήνεται. Μόνο που τώρα έχουμε 2014. Κι ο νοών νοήτω.

Ε, αυτό δεν το περίμενα. Τόση έλλειψη αυτοπεποίθησης αυτά τα δυναμικά και αποφασισμένα παλικάρια που μας κυβερνούν! Αντί να αφήσουν το λαό να τους αγκαλιάσει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του για όσα κάνουν υπέρ του, κλείνουν τους δρόμους και απαγορεύουν τις αυθόρμητες λαϊκές συγκεντρώσεις! Ρε κουτά από αγάπη θέλει να έρθει κοντά σας ο λαός. Μην ντρέπεστε!

(Πως το είχε πει παλιότερα ο άλλος, ο κακός; "Απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις άνω των δύο ατόμων"

Δεν είμαι "φανατικός" Χριστιανός και μου είναι αδιάφορες οι απόψεις των μητροπολιτών. Αλλά το θέαμα του βουλευτή Διαμαντόπουλου με στολή παπά με προσβάλλει ως πολίτη. Γιατί ΑΠΑΙΤΩ από τους "εκπροσώπους του Λαού" ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. Αντιμετωπίζουμε ως Χώρα ένα καταστροφικό τσουνάμι και δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε "καλαμπούρια". Πόσο μάλλον από αυτούς που υπόσχονται ότι θα μας λύσουν τα προβλήματα.
(Και μετά γελάγαμε με τον Ζορό Ψωμιάδη!)

Ο πρωθυπουργός είπε:

Η ανάκαμψη θα αρχίσει να δημιουργεί θέσεις εργασίας και αυξήσεις αποδοχών - ήδη μετά από τέσσερα χρόνια υπογράφηκε η πρώτη συλλογική σύμβαση εργασίας.
«Η αντιστροφή του κλίματος άρχισε και η ανάκαμψη θα διαχυθεί παντού», τόνισε και σημείωσε ότι το 2014 η Ελλάδα θα βγει στις αγορές και θα γίνει φυσιολογική χώρα και ακόμη το ελληνικό χρέος θα ανακηρυχθεί βιώσιμο, χωρίς μνημόνια.
Τηρήσαμε, είπε ο πρωθυπουργός, τις δεσμεύσεις μας, θα τηρήσουν και οι εταίροι μας τις δικές τους, θα βγούμε από το μνημόνιο, στο δε τέλος του 2014 θα βλέπουν όλοι το φως στην άκρη του τούνελ.

ΚΑΙ ΜΕΤΑ...ΞΥΠΝΗΣΕ!!!

"ΝΕΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Η ΑΥΤΟΨΙΑ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ ΣΕ ΚΙΒΩΤΙΑ ΜΕ ΣΦΑΙΡΕΣ"

• από την ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο υπουργός Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης συμμετείχε σήμερα σε αυτοψία σε εμπορευματοκιβώτια του φορτηγού πλοίου Nour-M με σημαία Σιέρα Λεόνε, που ακινητοποιήθηκε, την Παρασκευή, από το Λιμενικό, κοντά στα Ίμια, καθώς θεωρήθηκε ύποπτο.

Ανέβασε μάλιστα στο Twitter και σχετική φωτογραφία όπου κρατάει στα χέρια του κάτι από τα ευρήματα, το οποίο μάλιστα μοιάζει με μαρκαδόρο αλλά δεν είναι. Φαντάζομαι ότι η συμμετοχή του υπουργού στην αυτοψία υπήρξε καθοριστική.

Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση αναθέτει πρακτικές ευθύνες σε υπουργούς της. Θυμίζω ότι όταν το καλοκαίρι συνέβη το blackout της ΔΕΗ στη Σαντορίνη, η Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Γιάννης Μιχελάκης έσπευσαν στο νησί «με εντολή Σαμαρά», πιθανότατα ως έξτρα εργατικά χέρια ηλεκτρολογικών δεξιοτήτων.

Μιας και λοιπόν η συγκεκριμένη συνήθεια έγινε ήδη λατρεία, προτείνω τις εξής δράσεις:

- Ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιάννης Μανιάτης μπορεί να συμμετάσχει σε δειγματοληπτικό έλεγχο βοθρολυμάτων.

- Ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας μπορεί να συμμετάσχει σε κλιμάκιο ελέγχου του ΣΔΟΕ σε επιχειρήσεις εστίασης και να ρωτάει τους πολίτες αν έχουν λάβει απόδειξη.

- Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός μπορεί να συμμετάσχει σε έλεγχο ούρων αθλητών κατά τη διάρκεια αντι-ντοπινγκ κοντρόλ.

- Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας μπορεί να συμμετάσχει ως επιβάτης σε μηχανή της ομάδας ΔΙΑΣ σε έλεγχο πέριξ της Ομόνοιας.

Περιμένω και τις δικές σας προτάσεις. Για μια κυβέρνηση πραγματικά δίπλα στον πολίτη.

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ;

• σχολιάζει ο Γιώργος Κόλλιας

Δεν μπορεί θα υπάρχει κάποιο μυστικό σχέδιο. Κάποιο σχέδιο που, εγώ ο αδαής, δεν μπορώ να αντιληφθώ. Γιατί αν δεν υπάρχει, τότε ή τα κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» έχουν πάθει παράκρουση (μήπως τελικά μας ψεκάζουν;), ή έχουν διαβρωθεί από την Χρυσή Αυγή. Με συγχωρείτε, αλλά δεν βρίσκω άλλη λογική απάντηση.

Όπως θα καταλάβατε μιλάω για τον τρόπο αντιμετώπισης του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής από τα λοιπά κόμματα. Έναν τρόπο που κάθε έκφρασή του … αυξάνει τα ποσοστά της!

Μπορεί ο Τράγκας να έχει αναλάβει εργολαβικά την προβολή και εν τέλει την «νομιμοποίηση» της Χρυσής Αυγής, αλλά και οι υπόλοιποι … κάνουν ότι μπορούν.

Εγώ ο αδαής, διαπιστώνω ότι η ακολουθούμενη τακτική δυναμώνει τους ναζιστές, αφού έχουν καταφέρει να οδηγήσουν, όλους τους άλλους, να «παίζουν στο δικό τους γήπεδο».  Γιατί «δικό τους γήπεδο» είναι οι ύβρεις, οι απειλές, οι τραμπουκισμοί. Και, πώς να το κάνουμε, αυτό το «παιχνίδι» το παίζουν καλύτερα από τους άλλους.

Παράδειγμα το τελευταίο επεισόδιο στην Βουλή, ανάμεσα σε βουλευτή της Χρυσής Αυγής και τον προεδρεύοντα Δραγασάκη. Θίχτηκε ο Δραγασάκης για το «mister Alexis» και άνοιξε ένα καυγά, από το οποίο κερδισμένη ήταν η Χρυσή Αυγή. Γιατί ακριβώς αυτό επεδίωκε!

Δηλαδή, συγνώμη, μέσα στην Βουλή έχουν ακουστεί φοβερές ύβρεις και για ένα  «mister Alexis» θα … καλέσουμε τον Φρούραρχο; Ας τον ρε Δραγασάκη να τα πει, αγνόησε τον μετά, με ένα «ευχαριστούμε κ. βουλευτά» και προχώρα παρακάτω. Κι αν δεν μπορείς να το καταλάβεις μόνος σου, θυμήσου τι είχε πει ο Τσώρτσιλ. «Δεν με ενδιαφέρει τι λένε για μένα, αρκεί να λένε για μένα». Σοφόν και σαφές!

Κι όλοι αυτοί οι προπηλακισμοί με τα στεφάνια, οι απαγορεύσεις, το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο», η μη συμμετοχή στα πάνελ μαζί με Χρυσαυγίτη, είναι  για την Χρυσή Αυγή αυτό το «…αρκεί να λένε για μένα». Τους φτάνει που ασχολούνται μαζί της. Γίνεται θέμα στα Δελτία Ειδήσεων. Το μαθαίνει η κάθε γωνιά της Ελλάδας. Και να είστε βέβαιοι κερδίζουν!

Οι κουβέντες για το μορφωτικό επίπεδο των Χρυσαυγιτών δεν τους απαξιώνουν, όπως επιδιώκεται. Γιατί μαζί τους ταυτίζεται αμέσως ο μέσος Έλληνας με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, ο οποίος αισθάνεται ότι είναι «δικοί του» αυτοί οι άνθρωποι. Φέρονται όπως θα φερόταν αυτός, μιλάνε όπως θα μιλούσε αυτός, λένε αυτά που θα έλεγε κι αυτός.

Επομένως; Δεν υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής; Είναι «νομοτέλεια» η εκλογική της άνοδος;

Όχι! Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης, φτάνει να σοβαρευτούν όσοι ασκούν πολιτική. Φτάνει να βγουν από την αυταρέσκεια της δήθεν υπεράσπισης της Δημοκρατίας. Φτάνει να πάψουν να νομίζουν ότι αποτελούν τους υπερασπιστές του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, από τους πολέμιούς του.

Κατ΄ αρχήν πρέπει να αποδεχτούν δημόσια, όλοι τους, ότι το Δημοκρατικό Πολίτευμα, ή τουλάχιστον ο τρόπος που λειτουργεί στην Χώρα μας, πάσχει. Πάσχει φοβερά. Κι όσο αυτό δεν γίνεται, τόσο θα βρίσκουν οι Χρυσαυγίτες «ευήκοα ώτα», όταν καταγγέλλουν την … μη ύπαρξη Δημοκρατίας. Και, πώς να το κάνουμε, σε πολλά από αυτά που, κατά καιρούς, «καταγγέλλουν» έχουν δίκιο. Είτε μας αρέσει, είτε όχι!

Δεν θα ισχυριστώ, βέβαια, ότι «έχουμε Χούντα», αλλά, αλήθεια, πόσο δημοκρατικό είναι η Χώρα να κυβερνάται με Προεδρικά Διατάγματα; Πόσο δημοκρατικό είναι να έχει σχεδόν καταργηθεί η ουσία της δημοκρατίας, που είναι το κοινοβουλευτικό έργο; Πόσο δημοκρατικές είναι οι επιστρατεύσεις απεργών;

Το επόμενο βήμα, λοιπόν, είναι να βελτιώσουμε την δημοκρατική λειτουργία. Σε όλα τα επίπεδα.

Και τέλος να «αλλάξουμε γήπεδο». Να ανοίξουμε ένα μεγάλο δημοκρατικό διάλογο με την … Χρυσή Αυγή!

Να πούμε σε αυτά τα … καλόπαιδα. Ωραία ρε λεβέντες, ας πούμε πως (ο μη γένοιτο) πάρετε την εξουσία. Εντάξει πρώτο μέτρο να πετάξουμε τους μετανάστες στην θάλασσα. Ο.Κ. τους πετάξαμε. Μετά;

Ποια οικονομική πολιτική θα ακολουθήσετε; Θα καταργήσετε το μνημόνιο; Με ποιους οικονομικούς πόρους θα υλοποιήσετε μια διαφορετική οικονομική πολιτική; Ποιες είναι οι διεθνείς σας συμμαχίες; Ποια είναι η εκπαιδευτική σας πολιτική; Ποια είναι η κοινωνική σας πολιτική; Κι ακόμη ποια θα είναι η εξωτερική σας πολιτική; Τι θα κάνετε με την Τουρκία π.χ.; Πόλεμο; Να ξέρουμε.

Θέλω να πω, με λίγα λόγια, ότι πρέπει να τους φέρουμε στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής, αντί να τους δίνουμε την δυνατότητα να κρύβουν επιμελώς την παντελή έλλειψη πολιτικού σχεδίου, πίσω από τις κραυγές για τους μετανάστες και τον δήθεν πατριωτισμό.

Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται αυτό το φαινόμενο, το οποίο, είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και της εξαθλίωσης των πολιτών, σε συνδυασμό με την απαξίωση των δημοκρατικών θεσμών.

Αν το πολιτικό μας σύστημα θέλει πραγματικά να ανακόψει την «προέλαση» των Χρυσαυγιτών και δεν διατηρεί, ενδεχομένως, «πίσω σκέψεις», ότι χρειάζεται η συγκεκριμένη παράταξη, ως … φόβητρο (καθίστε καλά γιατί έρχονται χειρότερα), αυτόν το διάλογο πρέπει να τον κάνει τώρα. Και τα αποτελέσματα θα είναι άμεσα!

Αλλιώς ας πάρει το «αριθμητήριο» και να μετρά από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση την – αργή, αλλά σταθερή -  άνοδο της Χρυσής Αυγής.

ΜΙΣΩ....

Σαν σχόλιο σε μια ανάρτησή μου με τίτλο "ΔΕΝ ΛΥΠΑΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ" ο φίλος Σωτήρης Διολέτης ανέβασε ένα κείμενο, που θα μπορούσε να έχει τίτλο "ΜΙΣΩ". Μπορεί κανείς να το εκλάβει σαν απάντηση, ή σαν αντίρρηση, ή σαν συμπλήρωση του αρχικού άρθρου. Πάλι μπορεί να θεωρηθεί απλά σαν μια άλλη άποψη. Όπως, όμως και να το δει κανείς, πόσο μπορεί να διαφωνήσει; Μήπως δεν είναι αλήθειες όλα όσα αναφέρονται σ΄ αυτό; Έτσι δεν κύλησε χρόνια τώρα η ζωή μας;

Γιώργος Κόλλιας

 **************************

ΜΙΣΩ....

• γράφει ο Σωτήρης Διολέτης

Ούτε εγώ τους λυπάμαι όλους αυτούς ...απεναντίας τους ΜΙΣΩ!

ΜΙΣΩ τη Πασοκόγρια που αισθάνεται υποχρεωμένη στο κάθε κερατά, που για να εξασφαλίσει ακόμα μια 4ετία με τη ψήφο της στο βουλευτιλίκι, τη συμβούλεψε να μη δηλώσει το γάμο της.

ΜΙΣΩ το ψευτοανάπηρο που ψήφησε για δήμαρχο το γιατρό που του έβγαλε την αναπηρική ...γιατί αισθανόταν υποχρέωση.

ΜΙΣΩ τη ψιλικατζού της γειτονιάς που τόσα χρόνια δεν έκοβε αποδείξεις, "κλέβοντας" το κράτος ...όχι για να βγάλει τα "κλεμμένα" στην Ελβετία, αλλά για να τα "ξαναρίξει στην αγορά" χτίζοντας το σπιτάκι του κανακάρη της. Τη ΜΙΣΩ που αισθάνεται το ίδιο υπεύθυνη για τη κατάντια της χώρας, με τα λαμόγια της "Λίστας Λαγκάρντ", τη SIEMENS που ποτέ δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ σε φόρους, το Μπόμπολα που για χάρη του το κράτος φεσώθηκε ένα σωρό δάνεια και πολλούς άλλους...

ΜΙΣΩ το κάθε κομματικό παρατρεχάμενο-Δημόσιο Υπάλληλο, που λαδωνόταν τόσα χρόνια και είχε τη ψευδαίσθηση ότι ΜΑΖΙ ΤΑ ΤΡΩΓΑΝΕ ...μόνο που ...εν γνώση ΤΟΥΣ του σέρβιραν αποφάγια για να του κλείνουν το στόμα, ΑΥΤΟΙ που έτρωγαν από το κυρίως πιάτο!

ΜΙΣΩ τον αγρότη που έπινε νερό τόσα χρόνια στο όνομα της "Ενιαίας Αγροτική Πολιτικής" και έμαθε να ζει από τις επιδοτήσεις της Ε.Ε. ξεπατώνοντας τα αμπέλια του και κάνοντας αγρανάπαυση, ή ψηφίζοντας το κάθε μπουλούκο (Καραμανλή) που ανέβαινε στα τρακτέρ και φώναζε το ηρωικό "ΟΛΑ ΤΑ ΚΙΛΑ-ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ". Μα πιο πολύ τον ΜΙΣΩ που με εκείνα τα λεφτά (των επιδοτήσεων) που πέρασαν από τα χέρια του, αγόραζε ο ΜΑΛΑΚΑΣ γερμανικά προϊόντα (SIEMENS ψυγεία, MERCEDES αυτοκίνητα, κτλ) και τώρα ανέχεται το κάθε Γερμαναρά παπάρα Τουρίστα να του λέει ότι τόσα χρόνια έτρωγε τα λεφτά τους.

ΜΙΣΩ το ταρίφα που έριξε όλα τα λεφτά του στο γαμωταξί και επειδή το είχε μισό-μισό με το συντοπίτη του βουλευτή (βέβαια ο βουλευτής είχε αυτό και άλλα 10),νόμιζε ότι είχε πιάσει το "παπά απ' τα αρχίδια".

ΜΙΣΩ το χωριάτη που επειδή ανέβηκε στην Αθήνα μεγαλοπιάστηκε, δε του έφτανε το σπίτι και έκανε το μπαλκόνι του φουαγιέ. Τον ΜΙΣΩ γιατί, τρομοκρατήθηκε από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και πήγε και το δήλωσε και "πλήρωσε τη παπάρα", ενώ την ίδια στιγμή ολόκληρα εμπορικά κέντρα (βλέπε Mall) επειδή ανήκουν στο Λάτση, έχουν το δικαίωμα να είναι αυθαίρετα.

ΤΕΛΟΣ ΜΙΣΩ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΕΛΠΙΖΟΥΝ από το καναπέ τους. Ελπίζουν, ψηφίζοντας και ψηφίζουν ελπίζοντας ...πως κάτι θα αλλάξει! ΟΛΟΙ οι παραπάνω για μένα είναι ΑΞΙΟΙ της μοίρας τους.

Τους μόνους που ΛΥΠΑΜΑΙ πραγματικά είναι αυτούς τους ελάχιστους που ΞΕΡΟΥΝ....

ΞΈΡΟΥΝ πως φταίει το σύστημα και ΟΧΙ οι διαχειριστές του!

ΞΕΡΟΥΝ πως για να αλλάξει ΚΑΤΙ πραγματικά πρέπει να αλλάξει όλο το σύστημα εκ βάθρων και όχι ο τρόπος που το διαχειρίζεσαι ...γιατί το "υπάρχον σύστημα" έχει στη φύση του τη διαπλοκή ...η διαφθορά είναι απλά το αποτέλεσμά της.

ΠΕΡΙ ΛΙΣΤΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας

ΤΟ ΕΝΟΧΟ ΦΛΑΣΑΚΙ

Τα περί λίστας Λαγκαρντ, θεωρώ ότι, είναι πλέον γνωστά σε όλους τους πολίτες. Το ίδιο και τα σχετικά με την αφαίρεση ονομάτων από την λίστα.

Με αφορμή αυτήν την λίστα γίνεται τούτες τις μέρες μια έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα – κυρίως - σε ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., λόγω της πρότασης του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. για παραπομπή στην Προανακριτική της Βουλής και του Βενιζέλου.

Με αφορμή αυτήν την αντιπαράθεση και τι δεν έχουμε ακούσει και τι δεν έχουμε διαβάσει. Αναλύσεις επί αναλύσεων, συνταγματικές ερμηνείες και άλλα περισπούδαστα.

Δεν είμαι συνταγματολόγος, ούτε πολιτικός αναλυτής, απλός πολίτης είμαι. Προσπαθώ με την κοινή λογική να κατανοήσω τα πράγματα και – πιστέψτε με- είναι αλάθητη.

   - Έχουμε, λοιπόν, μια λίστα μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού που δόθηκε στην χώρα μας. Την παρέλαβε ένας υπουργός (ο Παπακωνσταντίνου) και – ισχυρίζεται- ότι άμεσα την έδωσε στον κ. Διώτη, αρμόδιο για την δίωξη του οικονομικού εγκλήματος.

Ερώτημα πρώτο: Δεν πρωτοκολλήθηκε η λίστα; Εντάξει ήταν απόρρητη. Αλλά και στην πιο μικρή μονάδα δημόσιας υπηρεσίας τηρείται και «εμπιστευτικό» πρωτόκολλο που το διαχειρίζεται αποκλειστικά ο Διευθυντής της. Τα υπουργεία δεν διαθέτουν «εμπιστευτικό» πρωτόκολλο;

Ερώτημα δεύτερο: Δεν αντέγραψε ο υπουργός σε cd την λίστα, προκειμένου να έχει ένα γνήσιο αντίγραφο; Κι ο πιο απλός χειριστής ηλεκτρονικού υπολογιστή ξέρει να εγγράφει σε cd περιεχόμενο ενός άλλου cd. Ο υπουργός δεν ήξερε;

Ερώτημα τρίτο: Ο κ. Διώτης τι έκανε όταν παρέλαβε την λίστα; Σε ποιες ενέργειες προέβη και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Κι αν ο κ. Διώτης δεν ενήργησε τα δέοντα ο υπουργός δεν ασχολήθηκε με το θέμα; Προσέξτε μιλάμε για – εν δυνάμει- έσοδα δισεκατομμυρίων, την ώρα που περικόπτονται συντάξεις και προνοιακά επιδόματα. Δεν φέρει ευθύνη για την –τουλάχιστον – αδιαφορία του;

   - Στην συνέχεια κι αφού πέρασε καιρός ένας δημοσιογράφος «έβγαλε» την λίστα στην δημοσιότητα και αμέσως ο Βενιζέλος θυμήθηκε ότι κάπου είχε ένα στικάκι με την λίστα και την έδωσε στον Πρωθυπουργό.

Ερώτημα πρώτο: Γιατί ο Βενιζέλος δεν είχε δώσει την λίστα νωρίτερα στον Πρωθυπουργό, όταν ο κόσμος βοούσε για τα ονόματα των μεγαλοκαταθετών του εξωτερικού; Περίμενε να βγει πρώτα στην δημοσιότητα; Και γιατί σε στικάκι, μέσο που μπορεί εύκολα να αλλοιωθεί κι όχι σε cd;

Ερώτημα δεύτερο: Ο Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών γιατί δεν ασχολήθηκε με την διερεύνηση της λίστας; Κι αν ο οικονομικός εισαγγελέας δεν ενεργούσε τα νόμιμα, αυτός δεν όφειλε να ενεργοποιηθεί και να ανοίξει τον δρόμο για την αξιοποίηση της λίστας; «Βρισκόταν, την περίοδο αυτή στο μάτι του κυκλώνα) λένε στενοί του συνεργάτες. Ναι, αλλά αυτή η λίστα ίσως προσέφερε μια βοήθεια για την αντιμετώπιση του «κυκλώνα».

    - Μετά η κυβέρνηση έφερε την αυθεντική λίστα, πάλι. Και διαπιστώθηκε ότι έλειπαν τρία ονόματα, κατά σύμπτωση, συγγενών του Παπακωνσταντίνου. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν αλλοίωσε την λίστα, αλλά το έκαναν άλλοι με σκοπό να τον βλάψουν πολιτικά.

Ερώτημα πρώτο: Αν δεν αλλοίωσε την λίστα ο Παπακωνσταντίνου, αλλά άλλοι, δεν ευθύνεται ο ίδιος που δεν αξιοποίησε την λίστα όταν ήταν υπουργός; Γιατί αν το είχε κάνει δεν θα υπήρχε θέμα αλλοίωσης σήμερα. Αν πάλι την αλλοίωσε, τότε θα ήταν πιο ενδεδειγμένο πολιτικά, να αποδεχθεί την πράξη του.

Ερώτημα δεύτερο: Μόνο η αλλοίωση είναι το ζήτημα; Η μη αξιοποίηση δεν είναι έγκλημα σε βάρος της χώρας;

Ερώτημα τρίτο: Οι διαρροές του Παπακωνσταντίνου ότι θα «δώσει» κι άλλους, δεν αποτελούν απόδειξη της ενοχής του; Δηλαδή αν «δώσει» κι άλλους, αυτός απαλλάσσεται από την ευθύνη;

   - Μετά τα παραπάνω, με πρωτοβουλία του Κουβέλη τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης καταθέτουν πρόταση για παραπομπή σε Προανακριτική του Παπακωνσταντίνου. Παράλληλα ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. κατέθεσε πρόταση για παραπομπή σε Προανακριτική του Παπακωνσταντίνου και του Βενιζέλου.

Ερώτημα πρώτο: Ο Παπακωνσταντίνου, εδώ συμφωνούν όλοι, παραπέμπεται για την αλλοίωση της λίστας, ο Βενιζέλος γιατί; Αν παραπέμπεται για την μη αξιοποίηση, τότε θα έπρεπε να παραπεμφθούν και ο Σαχινίδης και ο Στουρνάρας, αλλά και οι Παπανδρέου και Σαμαράς, ως προϊστάμενοι των υπουργών.

Ερώτημα δεύτερο: Η όλη κίνηση γίνεται απλά για να τιμωρηθεί ένας πολιτικός, αφήνοντας το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα αλώβητο; Γιατί και οι δύο προτάσεις αυτό δείχνουν.

Μέχρι εδώ τα ερωτήματα. Η κοινή λογική με οδηγεί στην εξής διαπίστωση:

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης υποβάλλουν την πρόταση για παραπομπή μόνο του Παπακωνσταντίνου, για να διατηρηθεί η συνοχή της κυβέρνησης και να μείνει το θέμα σ΄ αυτό το επίπεδο κι όχι στην μη αξιοποίηση της λίστας. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. υποβάλλει την συγκεκριμένη πρόταση (με τον Βενιζέλο μέσα) για να διαταράξει την συνοχή της κυβέρνησης, αποφεύγοντας, όμως, να παραπέμψει τον Παπανδρέου, για να μπορεί να ψαρεύει στα θολά νερά του «ιστορικού ΠΑ.ΣΟ.Κ.».

Αν ήμουν ένας από αυτούς τους πολιτικούς και αισθανόμουν καθαρός ΘΑ ΖΗΤΟΥΣΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΩ ΣΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ. Άλλωστε παραπομπή δεν σημαίνει καταδίκη, αλλά διερεύνηση.

Τολμά κανείς απ΄ αυτούς;

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ. ΤΟ 2013 ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ 2012

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Κάπα Research που πραγματοποιήθηκε για το "Βήμα της Κυριακής", η πλειοψηφία των πολιτών (64%), εκτιμούν ότι το 2013 θα είναι χειρότερο από το 2012.

Στα βασικότερα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη δημοσκόπηση είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές.

Σε ότι αφορά την πρόθεση ψήφου, η "ψαλίδα" μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, κλείνει στο 1,6%, με τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται σταθερά αλλά όχι ανοδικά, με 22,6%.

Ακολουθούν η ΝΔ με 21,5%, η Χρυσή Αυγή με 9,8%, το ΠΑΣΟΚ με 6,2%, το ΚΚΕ με 5,2%, η ΔΗΜΑΡ με 5% και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 3,8%. Το ΛΑΟΣ συγκεντρώνει το 0,8% της εκλογικής προτίμησης και ακολουθεί η Δημιουργία ξανά με 0,7%.

Στην αμέσως προηγούμενη δημοσκόπηση της KAΠΑ Research για την ίδια εφημερίδα, η οποία δημοσιεύτηκε στις 10/11 ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ συγκέντρωνε 23,1%, η ΝΔ 20,4%, η Χρυσή Αυγή 10,4%, το ΠΑΣΟΚ 7,5%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες 6,4% το ΚΚΕ 5,7%, η ΔΗΜΑΡ 4,6% ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος ανερχόταν στο 14,8%.

Η πλειοψηφία εκτιμά ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωζώνη, να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές.

Το 62% υποστηρίζει τις αποκρατικοποιήσεις ενώ σε ότι αφορά τη συγχώνευση φορέων του Δημοσίου, το 86,6% διάκειται θετικά. Δύο στους τρεις βλέπουν μάλιστα με καλό μάτι το μέτρο της διαθεσιμότητας των υπαλλήλων που προσελήφθησαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση εκτός ΑΣΕΠ.

Σε ότι αφορά τους παράγοντες που παρακωλύουν την προσέλκυση ξένου κεφαλαίου, το 77,4% απάντησε πως η γραφειοκρατία αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα, ενώ το ασαφές φορολογικό πλαίσιο βρίσκεται στη δεύτερη θέση.

Τέλος, το 74% δηλώνει ότι θα πληρώσει κανονικά τους φόρους του το 2013.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: Ο ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

• της Νόπης Φουντουκίδου

O Mάνος Χατζιδάκις αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ότι ήταν μπροστά για την εποχή του και είχε μάτια και αυτιά ανοιχτά φιλτράροντας το κάθε τι που συνέβαινε και έχοντας ταχύτατα αντανακλαστικά το κατέγραφε και το παρατηρούσε. Έμπαινε σε βάθος στα φαινόμενα της εποχής και γι’ αυτό κατάφερε να είναι διαχρονικός.

“Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Ενώ τα πουλιά… Για τα πουλιά, μόνον οι δολοφόνοι, οι άθλιοι κυνηγοί αρμόζουν, με τις «ευγενικές παντός έθνους παραδόσεις». Κι είναι φορές που το κτήνος πολλαπλασιαζόμενο κάτω από συγκυρίες και με τη μορφή «λαϊκών αιτημάτων και διεκδικήσεων» σχηματίζει φαινόμενα λοιμώδους νόσου που προσβάλλει μεγάλες ανθρώπινες μάζες και επιβάλλει θανατηφόρες επιδημίες.

Πρόσφατη περίπτωση ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μόνο που ο πόλεμος αυτός μας δημιούργησε για ένα διάστημα μιαν αρκετά μεγάλη πλάνη, μιαν ψευδαίσθηση. Πιστέψαμε όλοι μας πως σ’ αυτό τον πόλεμο η Δημοκρατία πολέμησε το φασισμό και τον νίκησε. Σκεφθείτε: η «Δημοκρατία», εμείς με τον Μεταξά κυβερνήτη και σύμμαχο τον Στάλιν, πολεμήσαμε το ναζισμό, σαν ιδεολογία άσχετη από μας τους ίδιους. Και τον… νικήσαμε. Τι ουτοπία και τι θράσος. Αγνοώντας πως απαλλασσόμενοι από την ευθύνη του κτηνώδους μέρους του εαυτού μας και τοποθετώντας το σε μια άλλη εθνότητα υποταγμένη ολοκληρωτικά σ’ αυτό, δεν νικούσαμε κανένα φασισμό αλλά απλώς μιαν άλλη εθνότητα επικίνδυνη που επιθυμούσε να μας υποτάξει.

Ένας πόλεμος σαν τόσους άλλους από επικίνδυνους ανόητους σε άλλους ανόητους, περιστασιακά ακίνδυνους. Και φυσικά όλα τα περί «Ελευθερίας», «Δημοκρατίας», και «λίκνων πνευματικών και μη», για τις απαίδευτες στήλες των εφημερίδων και τους αφελείς αναγνώστες. Ποτέ δεν θα νικήσει η Ελευθερία, αφού τη στηρίζουν και τη μεταφέρουν άνθρωποι, που εννοούν να μεταβιβάζουν τις δικές τους ευθύνες στους άλλους.

(Κάτι σαν την ηθική των γερόντων χριστιανών. Το καλό και το κακό έξω από μας. Στον Χριστό και τον διάβολο. Κι ένας Θεός που συγχωρεί τις αδυναμίες μας εφόσον κι όταν τον θυμηθούμε μες στην ανευθυνότητα του βίου μας. Επιδιώκοντας πάντα να εξασφαλίσουμε τη μετά θάνατον εξακολουθητική παρουσία μας. Αδυνατώντας να συλλάβουμε την έννοια της απουσίας μας. Το ότι μπορεί να υπάρχει ο κόσμος δίχως εμάς και δίχως τον Καντιώτη τον Φλωρίνης).

Δεν θέλω να επεκταθώ. Φοβάμαι πως δεν έχω τα εφόδια για μια θεωρητική ανάπτυξη, ούτε την κατάλληλη γλώσσα για τις απαιτήσεις του όλου θέματος. Όμως το θέμα με καίει. Και πριν πολλά χρόνια επιχείρησα να το αποσαφηνίσω μέσα μου. Σήμερα ξέρω πως διέβλεπα με την ευαισθησία μου τις εξελίξεις και την επανεμφάνιση του τέρατος. Και δεν εννοούσα να συνηθίσω την ολοένα αυξανόμενη παρουσία του. Πάντα εννοώ να τρομάζω.

Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι. Οι μισητοί δολοφόνοι, που βρίσκουν όμως κατανόηση από τις διωκτικές αρχές λόγω μιας περίεργης αλλά όχι και ανεξήγητης συγγενικής ομοιότητος. Που τους έχουν συνηθίσει οι αρχές και οι κυβερνήσεις σαν μια πολιτική προέκτασή τους ή σαν μια επιτρεπτή αντίθεση, δίχως ιδιαίτερη σημασία που να προκαλεί ανησυχία. (Τελευταία διάβασα πως στην Πάτρα, απέναντι στο αστυνομικό τμήμα άνοιξε τα γραφεία του ένα νεοναζιστικό κόμμα. Καμιά ανησυχία ούτε για τους φασίστες, ούτε για τους αστυνομικούς. Ούτε φυσικά για τους περιοίκους).

Ο εθνικισμός είναι κι αυτός νεοναζισμός. Τα κουρεμένα κεφάλια των στρατιωτών, έστω και παρά τη θέλησή τους, ευνοούν την έξοδο της σκέψης και της κρίσης, ώστε να υποτάσσονται και να γίνονται κατάλληλοι για την αποδοχή διαταγών και κατευθύνσεων προς κάποιο θάνατο. Δικόν τους ή των άλλων. Η εμπειρία μου διδάσκει πως η αληθινή σκέψη, ο προβληματισμός οφείλει κάπου να σταματά. Δεν συμφέρει. Γι’ αυτό και σταματώ. Ο ερασιτεχνισμός μου στην επικέντρωση κι ανάπτυξη του θέματος κινδυνεύει να γίνει ευάλωτος από τους εχθρούς. Όμως οφείλω να διακηρύξω το πάθος μου για μια πραγματική κι απρόσκοπτη ανθρώπινη ελευθερία.

Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δυο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε.

Το φάντασμα του κτήνους παρουσιάζεται ιδιαιτέρως έντονα στους νέους. Εκεί επιδρά και το marketing. Η επιρροή από τα Μ.Μ.Ε. ενός τρόπου ζωής που ευνοεί το εμπόριο. Κι όπως η εμπορία ναρκωτικών ευνοεί τη διάδοσή τους στους νέους, έτσι και η μουσική, οι ιδέες, ο χορός και όσα σχετίζονται με τον τρόπο ζωής τους έχουν δημιουργήσει βιομηχανία και τεράστια κι αφάνταστα οικονομικά ενδιαφέρονται.

Και μη βρίσκοντας αντίσταση από μια στέρεη παιδεία όλα αυτά δημιουργούν ένα κατάλληλο έδαφος για να ανθίσει ο εγωκεντρισμός η εγωπάθεια, η κενότητα και φυσικά κάθε κτηνώδες ένστιχτο στο εσωτερικό τους. Προσέξτε το χορό τους με τις ομοιόμορφες στρατιωτικές κινήσεις, μακρά από κάθε διάθεση επαφής και επικοινωνίας. Το τραγούδι τους με τις συνθηματικές επαναλαμβανόμενες λέξεις, η απουσία του βιβλίου και της σκέψης από τη συμπεριφορά τους και ο στόχος για μια άνετη σταδιοδρομία κέρδους και εύκολης επιτυχίας.

Βιώνουμε μέρα με τη μέρα περισσότερο το τμήμα του εαυτού μας – που ή φοβάται ή δεν σκέφτεται, επιδιώκοντας όσο γίνεται περισσότερα οφέλη. Ώσπου να βρεθεί ο κατάλληλος «αρχηγός» που θα ηγηθεί αυτό το κατάπτυστο περιεχόμενό μας. Και τότε θα ‘ναι αργά για ν’ αντιδράσουμε. Ο νεοναζισμός είμαστε εσείς κι εμείς – όπως στη γνωστή παράσταση του Πιραντέλο. Είμαστε εσείς, εμείς και τα παιδιά μας. Δεχόμαστε να ‘μαστε απάνθρωποι μπρος στους φορείς του AIDS, από άγνοια αλλά και τόσο «ανθρώπινοι» και συγκαταβατικοί μπροστά στα ανθρωποειδή ερπετά του φασισμού, πάλι από άγνοια, αλλά κι από φόβο κι από συνήθεια.

Και το Κακό ελλοχεύει χωρίς προφύλαξη, χωρίς ντροπή. Ο νεοναζισμός δεν είναι θεωρία, σκέψη και αναρχία. Είναι μια παράσταση. Εσείς κι εμείς. Και πρωταγωνιστεί ο Θάνατος”.

ΣΧΟΛΙΟ

Μπράβο στην Νόπη που "ανακάλυψε" αυτό το θαυμάσιο κείμενο του Μάνου Χατζηδάκι και το ανάρτησε στο διαδίκτυο (από όπου το "έκλεψα").  Έτσι για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από ιδεολογίες, αρχές και κάθε είδους δικαιολογίες. Ναι ο φασισμός είμαστε εμείς. Ξέρω ακούγεται άσχημα. Βολεύει να είναι η Χρυσή Αυγή σήμερα και δεν ξέρω κι εγώ τι αύριο. Βολεύει γιατί είναι - υποτίθεται- πέρα από εμάς, αν και κάποιοι "από εμάς" στηρίζουν αυτήν την αθλιότητα. Βολεύει να "πολεμάμε" το σύμπτωμα κι όχι την ασθένεια. Γιατί η Χρυσή Αυγή σύμπτωμα μιας αρρωστημένης κοινωνίας είναι.