Διαβάζω στα Πολιτικά Παρασκήνια της Ελευθεροτυπίας της 21/4/2010, με τίτλο "Δήμοι - τέρατα;" τα εξής:
Διαγράφεται έτσι ο κίνδυνος να γίνει ένας «Καλλικράτης» κομμένος και ραμμένος στα μέτρα φιλόδοξων μικροδημάρχων, που θέλουν να γίνουν μεγαλοπαράγοντες, και βουλευτών, που θέλουν να δημιουργήσουν από τώρα ευνοϊκούς συσχετισμούς για τους ίδιους εν όψει των μονοεδρικών του νέου εκλογικού νόμου. Κι όσοι εισηγούνται όλα αυτά εκμεταλλεύονται την όποια επιρροή έχουν στο ΠΑΣΟΚ ή στα όργανα της Αυτοδιοίκησης ή στο Κοινοβούλιο. Πάνω απ' όλα, όμως, εκμεταλλεύονται τη βιασύνη του υπουργού Εσωτερικών Γ. Ραγκούση να ψηφίσει μέχρι το τέλος Μαΐου τον «Καλλικράτη», χωρίς επαρκή διαβούλευση, για να μη βγει εκτός χρονοδιαγράμματος. Που σημαίνει ότι μπορεί να δεχτεί ό,τι του εισηγούνται οι διάφοροι «ειδήμονες» συμφεροντολόγοι, αφού ο ίδιος δεν μπορεί να έχει γνώση για τις ανάγκες κάθε νομού. Ειδικά, ο ρόλος των βουλευτών σε αυτή τη διαδικασία είναι μεγάλος, αφού μοιράζουν τους νέους δήμους, που θα αποτελέσουν επί της ουσίας και τη βάση μονοεδρικών περιφερειών, ανάλογα με το πού ο καθένας έχει τη μεγαλύτερη εκλογική του δύναμη. Αν αυτά είναι τα κριτήρια που θα επικρατήσουν, τότε ο «Καλλικράτης» δεν θα οδηγήσει σε ένα καλό κράτος, αλλά σε ένα κράτος-μόρφωμα.
ΣΧΟΛΙΟ:
Φαίνεται η άποψή μου ότι το κατασκεύασμα του "Καλλικράτη" είναι αποτέλεσμα των εισηγήσεων κάποιων άεργων, ισοβίων δημάρχων, δεν είναι μοναχική, αλλά και πολλοί άλλοι έχουν την ίδια αντίληψη.
Γίνεται πλέον περισσότερο από φανερό ότι οι νέοι δήμοι "κόβονται και ράβονται" στα μέτρα των παρατρεχάμενων, ανεπάγγελτων και των βουλευτών - τοπαρχών και δεν σχεδιάζονται σύμφωνα με τα κριτήρια που επιβάλλει μια σύγχρονη αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Άλλωστε ποτέ στην ιστορία μια, ενδεχόμενα, καλή ιδέα δεν υλοποιήθηκε σωστά, αν στην πορεία υπεισήλθαν ιδιοτελή κριτήρια. Πόσο μάλλον όταν δεν είναι καλή και η ιδέα.
Αλλά είπαμε... "τα παράπονα στον δήμαρχο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου