''Η ΑΙΩΝΙΑ ΛΙΑΚΑΔΑ ΕΝΟΣ ΚΑΘΑΡΟΥ ΜΥΑΛΟΥ...''

• γράφει ''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου'' 

Θέλω να ξυπνήσω και να...δηλώσω ''καλά''. Μετριάζεται ο εγωκεντρισμός μου. Λιγοστεύουν οι απαιτήσεις μου. Αλλάζουν οι προτεραιότητές μου. Εγκαταλείπω τα δεδομένα. Αξιολογώ τα αυτονόητα. Αμφισβητώ τα κεκτημένα. Αναζητώ τα ουσιαστικά. Αρχίζω να αρκούμαι στα λίγα. Εντοπίζω τα ουσιαστικά. Αναρωτιέμαι για τα ακριβοθώρητα. ΑΠΑΙΤΩ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ. 

Απλά, να ανοίξω ένα πρωί τα παράθυρα και να έχει ήλιο. Που μου κρύβεται φέτος κι αυτός; Ποιος του καθορίζει πότε θα ταξιδέψει πάνω απ' τον ουρανό μου; Εντάσσεται κι ο ήλιος σ' ένα ''πρόγραμμα'' άραγε; Τον έχουν φυλακίσει στ' αλήθεια; 

Νόμιζα πως εκείνος τουλάχιστον είχε ισχυρή προσωπικότητα! Αλλά αυτόν τον χειμώνα, δε μου τα λέει καθόλου καλά... Όλο τον ψάχνω κι όλο αλητεύει. Κι αν είχα για κάτι να καμαρώνω, ήταν Ο ΗΛΙΟΣ ΜΟΥ. Το καμάρι μου. Το...σιγουράκι μου. Αλλά με διαψεύδει. Και με περιφρονεί. Και με τις -όλο και συχνότερες απουσίες του- δοκιμάζει τις αντοχές μου. Και δεν έχω περίσσευμα αντοχών. Λιγοστεύουν έως εκλείπουν. 

Κι αφού το' χω παρατηρήσει. Τις φωτεινές μέρες ''στροφάρω''. Παίρνω τ' απάνω μου. Ακόμα κι αν είναι όλα μαύρα, εγώ άσπρα τα βλέπω. Αποκτώ τα κέφια μου. Παρασύρομαι. Παρασύρω. Γοητεύομαι. Γοητεύω. Συγχωρώ. Κι αν με πετύχεις στις καλές μου θα εκπλαγείς. Άλλος άνθρωπος! Φωτεινός. Αισιόδοξος. Διαυγής. Πνευματώδης. (Μετριόφρων!). ΕΧΕΙ ΛΙΑΚΑΔΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ! 

Μα τι ζητάω; Ότι διαφημίζουμε -ως χώρα- τόσα χρόνια: τις γενναιόδωρες περαντζάδες του Ήλιου πάνω απ'τα μέρη μας! Να δεις που ''Ο ΗΛΙΟΣ ΜΑΣ'' αφύπνισε ολόκληρη Ευρώπη! Ίσως γι' αυτό χάθηκε αυτόν τον καιρό: πήγε να παρασύρει -υπέρ μας!- κι άλλους με την απατηλή γοητεία του. Και τα κατάφερε μια χαρά ο άτιμος! Έκανε τόσους και τόσους λαούς να βγουν στους δρόμους. ΓΙΑ ΜΑΣ! 

Μας έκαναν την ΤΙΜΗ να βγουν να διαδηλώσουν για μας! Κι αν ο Ήλιος ''μας'', ήταν ο λόγος που τους κινητοποίησε, τότε χαλάλι του οι τόσες απουσίες! Άξιζε τον κόπο! Κι ούτε που με νοιάζουν τα κακεντρεχή σχόλια κάποιων μίζερων εγχώριων τύπων... Πάντα κάτι θα βρίσκουν να λένε. 

Η αλήθεια είναι μια: Ο ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ. Ο πονεμένος παίρνει τους δρόμους. Αυτός γνωρίζει από ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Ο πεινασμένος θα αφήσει το κρεβάτι του και θα βγει να διαδηλώσει. Με βροχή ή ήλιο. Δεν έχει καμμιά σημασία! 

Από την Γαλλία ως την Βρετανία. Από την Ισπανία ως την Ολλανδία. Από την Πορτογαλία ως την Κύπρο. Από την Ιταλία ως την Γερμανία.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ! 

Ενωμένοι όλοι οι αγωνιζόμενοι Ευρωπαίοι κάτω από το φως του Ήλιου. Με την αιώνια λιακάδα του καθαρού μυαλού τους να σχηματίζει έναν κύκλο αλληλεγγύης κι εμείς -οι Έλληνες- κλεισμένοι στα προστατευτικά συναισθήματά τους... 

ΗΛΙΕ ΜΟΥ Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΜΕ ΤΙΣ ΑΧΤΙΔΕΣ ΣΟΥ...