ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ

• άρθρο του καθηγητή Γιάννη Πέππα 
• δημοσιεύθηκε στο facebook στην ομάδα ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

Πάνε 30 χρόνια που ξεκίνησε ένα δόλιο, ύπουλο παιχνίδι απ΄ τη γνωστή δράκα να πληγούν, μεταλλαχθούν και αφελληνιστούν τα αρβανίτικα.

Ας τα πάρουμε απ΄ την αρχή, ένα-ένα:

1.      Ποιος είναι ο απώτερος στρατηγικός στόχος "των άλλων";

Να πληγεί ο συμπαγής εθνικός λαϊκός κορμός του ελληνικού έθνους. Να αποδομηθεί σταδιακά. Να καταπέσουν οι συνεκτικοί αρμοί του.

Μη βιαστεί κανείς να αναφερθεί σε θεωρίες συνωμοσίας και φοβικά, εσωστρεφή σύνδρομα. Η Ελλάδα είναι πολύ καλό και πλούσιο φιλέτο για να έμενε έξω από γεωστρατηγικές μεθοδεύσεις, τακτικούς σχεδιασμούς και πολιτικές προοπτικές.

Γι΄ αυτό, εξάλλου, τον 20ο αι., παρά τις σπουδαίες πολεμικές μας επικρατήσεις και την οργανική συστράτευσή μας σε νικήτριες συμμαχίες, οργανώθηκε επιμελώς συρρίκνωση του εθνικού ζωτικού μας χώρου και περιορισμός της εδαφικής μας επέκτασης παρά την απελευθέρωση ιστορικών εστιών του ελληνισμού.

Τέλος πάντων. Τούτο το σκιαγραφικό σημείωμα δεν προσφέρεται για αναλυτικές πραγματεύσεις.

Πώς θα προωθείτο η άλωση του ελληνικού εθνικού σώματος;

α) με απονεύρωση έως πλήρους χειραγώγησης του πολιτικού προσωπικού της χώρας

β) με εξωτερική οικονομική εξάρτηση της ντόπιας παραγωγής, εξωγενή έλεγχο των δημοσιονομικών, αφυδάτωση και "αφελληνισμό" του τραπεζικού συστήματος με παράλληλη φτωχοποίηση και απίσχναση του ελληνικού λαού

γ) αλλοίωση της εθνικής συνείδησης με υπονόμευση οτιδήποτε την υποστασιάζει, δηλητηρίαση της ιστορικής ρίζας και της γλωσσικής συνέχειας, καθώς και υπόθαλψη/ανακίνηση φυγόκεντρων δυναμικών και νοοτροπιών, όπως μειονοτικά ζητήματα.

2.Στη χώρα μας υφίσταται μία μειονότητα, θρησκευτική, οι μουσουλμάνοι της Θράκης: τουρκογενείς (όπως λέγονται), Πομάκοι και Ρομά. Οι δύο πρώτες ομάδες ήσαν «παλαιομουσουλμάνοι», εμμονή, δηλαδή, στην αραβική γλώσσα και στο αραβικό θρησκευτικό τελετουργικό, πολιτικά ενάντιοι στον Κεμαλισμό και εξευρωπαϊσμό.

Ως γνωστόν, η ελληνική αβελτηρία, μυωπία κι ανικανότητα έστρεψε, απ΄ το 1955, τους έλληνες μουσουλμάνους στον θανάσιμο εναγκαλισμό της Τουρκίας, δημιουργώντας πρόβλημα εκ του μη όντος.

Αν και, την τελευταία 15ετία, η ελληνική Πολιτεία αποκατέστησε στην περιοχή σώφρονες τακτικές, η πιθανότητα ενός Θρακικού Κόσσοβου στην εύθετη συγκυρία ακόμα ελλοχεύει.

Αναζητήθηκαν όμως, «φρέσκες» μειονότητες: Βλάχοι, Αρβανίτες, Τσάκωνες και ...Πόντιοι θεωρήθηκαν κατάλληλη, εύπλαστη ύλη για το διασπαστικό εγχείρημα. Με όχημα ευρωπαϊκά προγράμματα, ΜΚΟ, πολιτιστικές  ομπρέλες και τη σύμπραξη πάντα προθύμων προοδευτικάριων (Βαλλιανάτος, Δημητράς κλπ.) ξεκίνησε ο χορός.

Γρήγορα,οι Τσάκωνες, λόγω του ευάριθμού τους (έξι χωριά στην Κυνουρία), εγκαταλείφθηκαν, αλλά και οι Πόντιοι, επειδή ξεπερνιόταν κάθε όριο γελοιότητας.

Οι Βλάχοι, απ΄ το 1920,είχαν δεχτεί την υπονομευτική προσέγγιση της Ρουμάνικης διπλωματίας. Σήμερα,έχει προστεθεί, κυρίαρχη, η Σκοπιανή προπαγάνδα. Στη Βέροια άνοιξε, εντελώς αθώα, «Φροντιστήριο Βλάχικων», προωθώντας δολίως τα σλαβομακεδονικά. Μολονότι ο πολιτικός φορέας των σλαβομακεδόνων (με κάποιες γκρούπες ομοφυλοφίλων) στις τελευταίες εθνικές εκλογές που συμμετείχε δεν ξεπέρασε τις 1.500 ψήφους ...πανελληνίως, οδηγούμενος έτσι στην αυτοδιάλυσή του, το θέμα της «μειονοτικοποίησης» των Ελλήνων Βλάχων παραμένει ανοικτό κι εξελισσόμενο.

Στους Αρβανίτες, που ΄ναι και το θέμα μας, η προσπάθεια αποχωρισμού τους απ΄ τον υπόλοιπο ελληνικό λαϊκό κορμό ξεκίνησε με Γκαιμπελίστικη πανουργία: αθώες δήθεν χοροεσπερίδες, γλεντάκια της πυρκαγιάς και μαζώξεις τάχα γνωριμίας και σύσφιξης σχέσεων μεταξύ αρβανιτών.

Απέναντι στις ίδιες πρακτικές, όταν τις συναντάμε ΣΗΜΕΡΑ (από νέα φυντάνια αρβανιτών μειοδοτών;) πρέπει να ΄μαστε αυστηρά επιφυλακτικοί.

Την ίδια τύχη που ΄χαν οι πρώτοι, θα ΄χουν και οι νέοι τέτοιοι.

Ακολούθησε η έκδοση δύο περιοδικών (απέτυχαν παταγωδώς), δύο «συνέδρια» (20 άτομα συμμετοχή το καθένα), λίγοι δίσκοι με αρβανίτικα δημοτικά (αμφισβητούμενης αυθεντικότητας, καθώς π.χ. αρβανίτικοι σκοποί της κεντρικής Ελλάδας παρουσιάζονταν ως της νότιας Ιταλίας κλπ) και κάποια βιβλία, όπου το μόνιμο επιμύθιο, ευθέως ή καλυμμένα, ήταν πως οι αρβανίτες είμαστε αλλοεθνείς. Όλα αυτά υπό τη σκέπη ή την αρωγή του Αρβανίτικου Συνδέσμου Ελλάδας [ΑΣΕ].

Σε όλα αυτά, σύσσωμοι οι Έλληνες Αρβανίτες γύρισαν την πλάτη αηδιασμένοι.

Κι αφού η απόπειρα ουσιαστικά απέτυχε, η εθνική συνείδηση των Αρβανιτών ήταν και παραμένει άσβεστα, ατόφια κι ακράδαντα ελληνική, μετέθεσαν το επίπεδο προπαγάνδας σε θεωρητικό ύψος. Καθώς τα απτά άτομα, οι Έλληνες πολίτες αδιαφόρησαν και γέλασαν, μηχανεύτηκαν τεθλασμένη τακτική με άξονα τον παράπλευρο γλωσσικό μας κώδικα: τα αρβανίτικα.

Αν παρουσιάζονταν αυτά ως γνήσια αλβανική φόρμα και οι φορείς τους θα προέκυπταν αλβανοί, οπότε, να την, απ΄ το παράθυρο, η αλβανική μειονότητα.

Τα αρβανίτικα έπρεπε να απολέσουν τον ελληνικό και κάθε άλλο χαρακτήρα τους και να φανούν δήθεν γάργαρα αλβανικά...

3. Βέβαια,το παιχνίδι με τ΄ αρβανίτικα ξεκίνησε με την ίδρυση του ΑΣΕ, ο οποίος «ψιλοέθεσε» θέμα διδασκαλίας τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση κι άλλα ανάλογα κωμωδιογραφήματα).

Κατόπιν, οργανώθηκε η απόπειρα «γλωσσική ετερότητα», όπου επιχειρήθηκε να αποδειχθεί αλλογλωσσία των αρβανιτών. Μια έκδοση και κάτι βίντεο αφιερώθηκαν σ΄ αυτό.

Κάτι ανάλογο εξελίσσεται σήμερα από διαδικτυακούς τόπους που προσπαθούν λυσσαλέα να εγκλωβίσουν/ξεστρατίσουν ανυποψίαστους αρβανίτες σε ατραπούς πολιτιστικής ιδιαιτερότητας.

Το σκηνικό κλείνει με κάποια διαδικτυακά blogs, προπαγανδιστικά, εκ των οποίων όλα [ΟΛΑ] στερούνται στοιχειώδους σοβαρότητας. Σκεφτείτε, σε ένα από αυτά κλίνεται το ουσιαστικό «ανήρ» (ως απόδειξη αρχαιογνωσίας, υποτίθεται !!!),σε άλλο παρουσιάζονται αλβανοί μετανάστες στη Νέα Υόρκη (!!!) να χορεύουν τσάμικο, και άλλα τέτοια καραγκιοζιλίκια. Σκουπίδια και τίποτα άλλο.

Τονίζω και πάλι, ότι, διαχρονικά, πρόσωπα και εγχειρήματα δεν έχουν λαϊκό έρεισμα. Προσπαθούν με ψέματα και τεχνάσματα, να γαντζωθούν στην αποδοχή. Αργά ή γρήγορα, όμως, όλοι τους παίρνουν χαμπάρι...

Τα κεντρικά ερωτήματα που ανακύπτουν από όλα τα παραπάνω είναι δύο:

α) αναμιγνύεται σ΄ όλα αυτά ουσιαστικά το αλβανικό κράτος;

Προσωπικά, δεν το πιστεύω. Η σύγχρονη αλβανική διανόηση απεμπλέκεται διαρκώς απ΄ τις ΕνβερΧοτζικές φοβικές και επεκτατικές  αγκυλώσεις χαράσσοντας ευρωπαϊκές προοπτικές στις οποίες, ασθμαίνον, αλλά σταθερά, κατευθύνεται και το πολιτικό σύστημα της γείτονος. Και εγώ και όσοι φίλοι σχετιζόμαστε με αξιόπιστα και σοβαρά πρόσωπα από Αλβανία, αυτό επιβεβαιώνουμε. Ας αφήσουμε στο περιθώριο και στο φθαρμένο κόσμο τους μια χούφτα συμπλεγματικούς φανατικούς.

β) πώς αντιδράμε σ΄ όλα αυτά Ελληνικό κράτος και αρβανίτες;

Επειδή αντιπροσωπευτικό συλλογικό όργανο των ελλήνων αρβανιτών δεν υφίσταται, όλο το βάρος κι η ευθύνη πέφτει στο κράτος μας. Πολλά θα μπορούσε και θα έπρεπε, εδώ και δεκαετίες, να έχει κάνει. Όπως, ας πούμε, μία ολοκληρωμένη διασάφηση των αρβανίτικων. Πανεπιστήμιο έχουμε απ΄ το 1832.Μία [ή και πολλές] διασταυρωμένη επιστημονική συγκριτική μελέτη της ελληνικότητας των αρβανίτικων θα έκλεινε πολλά στόματα και δεν θα άφηνε χώρο για κακόβουλους στρεβλωτές και αμφισβητήσεις της εθνικής ολότητάς μας.

Μια ανάλυση που απαντά με τον καλύτερο τρόπο και τεκμηριωμένα στην άθλια προπαγάνδα που επιδιώκει να αμφισβητήσει την  Ελληνικότητα των Αρβανιτών.