ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΒΑΡΝΑΒΑ. ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ;

• γράφει ο Γιώργος Κόλλιας , πολίτης της πρώην Κοινότητας Βαρνάβα

Τα προβλήματα των πολιτών πολλά. Ανεργία, δάνεια, απολύσεις… Η οικονομική κρίση μας έκλεισε στο καβούκι μας, μας έκανε εσωστρεφείς , «κλειστούς», μίζερους και προσηλωμένους στην επιβίωση.

Η φράση «εδώ ο κόσμος καίγεται….» ακούγεται πολύ συχνά, αν τολμήσει κάποιος να μιλήσει για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Γι΄ αυτά τα μικρά – ασήμαντα ίσως μπροστά στο μέγεθος των οικονομικών προβλημάτων- που δυσκολεύουν την ζωή μας.

Για ένα τέτοιο πρόβλημα θα μιλήσω κι ακούσω κι εγώ το γνωστό «εδώ ο κόσμος καίγεται…».

Όσοι κατοικούν στον Βαρνάβα είναι σίγουρο ότι θα έχουν δει τις ορδές των αδέσποτων σκύλων που τριγυρνούν σε κάθε σημείο του χωριού. Και δεν μιλάμε για τις εκτός οικισμού περιοχές, αλλά για σημεία μέσα στον οικισμό. Στους κεντρικούς δρόμους, την Πλατεία, το Δημοτικό Σχολείο, το Νηπιαγωγείο.

Ορδές αδέσποτων έτοιμων να επιτεθούν στον κάθε περαστικό, στην γιαγιά, το παιδί.

Ένας «φιλόζωος» θα μου αντέτεινε ότι έχουν και τα ζώα το δικαίωμα στην ελεύθερη μετακίνηση. Σε χωριό ζούμε άλλωστε…

Η απάντησή μου θα ήταν ότι πρώτα έχουν οι άνθρωποι το δικαίωμα στην ελεύθερη και κυρίως ακίνδυνη μετακίνηση και μετά το όποιο ζώο. Κι ακόμη το ότι ζούμε σε χωριό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τηρούνται οι κανόνες που θέτει η Πολιτεία.

Τα κρούσματα επιθέσεων πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Πρόσφατα σκύλος δάγκωσε δύο νεαρούς συμπολίτες μας, σκύλος επιτέθηκε σε κοριτσάκι. Παλιότερα σκύλος επιτέθηκε σε περιπατήτρια. Αυτά είναι τα γνωστά κρούσματα. Υπάρχουν και δεκάδες άλλα κρούσματα επιθέσεων που, ευτυχώς, δεν κατέληξαν σε τραυματισμούς, αλλά λαχτάρησαν τους ανύποπτους περαστικούς.

Συχνό πλέον είναι το φαινόμενο να κυκλοφορούν οι συμπολίτες μου με… μαγκουράκια, προς αντιμετώπιση των  «κατοικίδιων» κατ΄ όνομα, συμπαθών ζώων.

Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν κι είναι γνωστά στους κατοίκους της Κοινότητας Βαρνάβα, κανενός το αυτί δεν ιδρώνει. Κανενός.

Ούτε της Δημοτικής Αρχής (είναι μακριά η Νέα Μάκρη από τον Βαρνάβα), ούτε της Τοπικής Αρχής, ούτε των πάσης φύσεως Φορέων, ούτε της Αστυνομίας, ούτε…..

Άλλωστε είπαμε… «όλος ο κόσμος καίγεται…».

Κι αν συμβεί αυτό που κανένας δεν εύχεται, τότε θα δούμε έναν ολόκληρο μηχανισμό να «κινείται», να «παρεμβαίνει», να «παίρνει μέτρα» κι όλα αυτά τα «επαναστατικά». Κατόπιν εορτής, βέβαια, όπως πάντα.

Βέβαια υπάρχουν οι –υποτιθέμενοι- ιδιοκτήτες αυτών των ζώων. Οι οποίοι τα αγαπούν τόσο που τα αφήνουν ελεύθερα για να μην «καταπιέζονται» στον περιορισμένο χώρο της αυλής τους και να «διευρύνουν τους ορίζοντές τους», περιφερόμενα σε άλλες αυλές, άλλων ανθρώπων. Κι αν τους πεις κουβέντα αντιδρούν με έναν πύρινο λόγο υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, που αρχίζεις να αισθάνεσαι περίπου σαν …ναζί.

Αυτοί οι «φιλόζωοι» της οκάς είναι –εν δυνάμει- εγκληματίες. Όπως εν δυνάμει εγκληματίες είναι και οι διοικούντες και οι αστυνομεύοντες,

Μέσα από αυτό το βήμα τους καθιστώ, από τούδε και στο εξής, υπεύθυνους για ότι τραγικό συμβεί στον τόπο μας. Και η ανοχή έχει τα όριά της.

Δηλώνω ότι τις επόμενες ημέρες θα καταθέσω μήνυση κατά παντός υπευθύνου, για πράξεις και παραλήψεις, σε σχέση με το φαινόμενο των ορδών των αδέσποτων ζώων που κυκλοφορούν στον Βαρνάβα.

Αν μη τι άλλο δεν είμαι διατεθειμένος, δια της αδιαφορίας, να γίνω συνένοχός τους.

Κάποιοι από αυτούς είναι φίλοι, γνωστοί, ίσως και συγγενείς, αλλά στο όνομα καμιάς φιλίας, γνωριμίας, ή συγγένειας, δεν πρόκειται να σιωπήσω, ή να ανεχτώ το να κινδυνεύουν μικρά παιδιά, ηλικιωμένοι άνθρωποι, αλλά και κάθε συμπολίτης μου.

Μπορεί, φίλοι μου, όντως να ισχύει το «εδώ ο κόσμος καίγεται…», αλλά δεν μπορώ να δεχθώ και να …. τρώγεται ο κόσμος από τα σκυλιά! Έλεος!