Την Δευτέρα 7 Μαϊου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη συναυλία στην μνήμη του Μάνου Λοϊζου.
Ήμουν εκεί.
Έζησα μια θαυμάσια εμπειρία. Οι μνήμες ζωντάνεψαν. Τα τραγούδια που μαζί τους μεγαλώσαμε χάϊδευαν τα αυτιά μου. Η μουσική του Μάνου δυνάμωνε την ψυχή μου. Οι στίχοι που μιλούσαν για ένα καλύτερο αύριο ατσάλωναν την θέλησή μου.
Ευχαριστώ τους διοργανωτές που μου έδωσαν την ευκαιρία να γυρίσω πίσω στον χρόνο, αλλά παράλληλα να προχωρήσω μπροστά στην σκέψη.
Φυσικά δεν χρειάζεται να μιλήσω για την ποιότητα των ερμηνευτών. Του Παπακωνσταντίνου, της Φαραντούρη, της Κανά, του Λυδάκη και του Υδραίου. Είναι αυτονόητο ότι αποτελούν την αφρόκρεμα του Ελληνικού Τραγουδίου.
Αυτή η συναυλία ήταν μια αποτοξίνωση από τα "σκουπίδια" που μας κατακλύζουν καθημερινά.
Ας αποτελέσει η αρχή για τους νεότερους για να ανοίξουν τους μουσικούς ορίζοντές τους.
Επιτέλους δεν μπορεί να μας εκφράζει σήμερα το "Βας, Βας ο Παρασκευάς".
Ήμουν εκεί.
Έζησα μια θαυμάσια εμπειρία. Οι μνήμες ζωντάνεψαν. Τα τραγούδια που μαζί τους μεγαλώσαμε χάϊδευαν τα αυτιά μου. Η μουσική του Μάνου δυνάμωνε την ψυχή μου. Οι στίχοι που μιλούσαν για ένα καλύτερο αύριο ατσάλωναν την θέλησή μου.
Ευχαριστώ τους διοργανωτές που μου έδωσαν την ευκαιρία να γυρίσω πίσω στον χρόνο, αλλά παράλληλα να προχωρήσω μπροστά στην σκέψη.
Φυσικά δεν χρειάζεται να μιλήσω για την ποιότητα των ερμηνευτών. Του Παπακωνσταντίνου, της Φαραντούρη, της Κανά, του Λυδάκη και του Υδραίου. Είναι αυτονόητο ότι αποτελούν την αφρόκρεμα του Ελληνικού Τραγουδίου.
Αυτή η συναυλία ήταν μια αποτοξίνωση από τα "σκουπίδια" που μας κατακλύζουν καθημερινά.
Ας αποτελέσει η αρχή για τους νεότερους για να ανοίξουν τους μουσικούς ορίζοντές τους.
Επιτέλους δεν μπορεί να μας εκφράζει σήμερα το "Βας, Βας ο Παρασκευάς".
Trackbacks
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου