Ο κύβος ερρίφθη. Το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Ελλάδα αποφάσισε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος για να σταματήσει η κατασκευή Χωματερής στο ¨Μαύρο Βουνό» Γραμματικού.
Κι ας υπάρχουν δεκάδες επιστημονικά επιχειρήματα.
Κι ας υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στην υλοποίηση του σχεδίου.
Κι ας υπάρχει σοβαρότατη αντίδραση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Υπάρχει όμως και μία παράμετρος που δεν μπήκαν στον κόπο οι δικαστές να λάβουν υπόψη τους. Η ανθρώπινη παράμετρος.
Στον χώρο αυτόν χάθηκαν 121 άνθρωποι.
Στον χώρο αυτόν 121 ψυχές περιφέρονται ζητώντας δικαίωση.
Όχι, γι΄ αυτούς δεν είχε καμία σημασία το γεγονός αυτό.
Όμως…
Όμως φαίνεται να μην έχει καμία σημασία και για τους συγγενείς των θυμάτων. Κι αυτό είναι τραγικό. Αρκούνται οι συγγενείς στην «διαβεβαίωση» κάποιων Κυβερνητικών παραγόντων στην Ελλάδα, ότι «απέχει αρκετά ο χώρος». Μια «διαβεβαίωση» η οποία δεν δόθηκε ποτέ εγγράφως. Γιατί δεν είναι αλήθεια. Γιατί η πραγματικότητα είναι άλλη.
Το σημείο που το αεροπλάνο της «Ήλιος» ακούμπησε στο έδαφος ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Το σημείο που κατασκευάσθηκε ο Ναός ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Το σημείο οπού βρισκόταν η ουρά ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Παρ΄ όλα αυτά η Επιτροπή των Συγγενών δεν θέλησε να το διερευνήσει. Δεν αναζήτησε την αλήθεια, πέρα από το τι λέει η Ελληνική Κυβέρνηση, πέρα από το τι λένε οι κάτοικοι της περιοχής. Να κάνει την δική της έρευνα και να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα. Να αναζητήσει μόνη της την αλήθεια.
Κατηγορηθήκαμε ότι «εκμεταλλευόμαστε το τραγικό ατύχημα για να κερδίσουμε την υπόθεση της Χωματερής».
Αυτή η κατηγορία μας αδικεί.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που, χωρίς καμία σκοπιμότητα, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο σημείο της πτώσης.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που πόνεσαν, έκλαψαν για ανθρώπους που δεν ήσαν δικοί τους, αλλά τους ένοιωσαν σαν δικούς τους.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που στάθηκαν πάντα κοντά στους συγγενείς όταν έρχονταν στον χώρο του ατυχήματος.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που έκτισαν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ένα Ναό στον χώρο για να μπορούν να εκπέμπονται οι δεήσεις για την ψυχή των νεκρών.
Όχι, όλα αυτά δεν είναι «σκοπιμότητες». Ανθρωπιά είναι, σεβασμός στην μνήμη είναι, περίσσευμα ψυχής είναι.
Αλλά ακόμη κι αν ήταν έτσι. Ακόμη κι αν είχαν δίκιο όσοι μας συκοφαντούν. Ακόμη και τότε το ερώτημα είναι οι συγγενείς των θυμάτων τι κάνουν;. Ας αφήσουν λοιπόν τους «εκμεταλλευτές», «αναίσθητους», «υπολογιστές» κατοίκους της περιοχής να «παίζουν το παιχνίδι τους» κι ας ερευνήσουν πραγματικά τι συμβαίνει. Ας αναζητήσουν μόνοι τους, χωρίς σκοπιμότητες, την αλήθεια.
Κι όταν διαπιστώσουν ότι εμπαίζονται - γιατί αυτό συμβαίνει – ας προστατεύσουν τον τόπο της τραγωδίας από την προσβολή που επιχειρείται. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση προς τους αδικοχαμένους.
Σε κάθε περίπτωση η στάση μας δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί τα συναισθήματα δεν υπακούουν σε σκοπιμότητες. Γιατί αυτά που ζήσαμε έχουν χαραχθεί στην μνήμη μας. Γιατί για μας ο τόπος αυτός θα παραμείνει ιερός.
Δεν θέλω να ξύσω πληγές. Δεν θέλω να ξαναφέρω στην μνήμη την συμφορά και στις ψυχές τον πόνο.
Όμως νοιώθω την ανάγκη να φωνάξω. ΑΠΑΙΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.
Κι ας υπάρχουν δεκάδες επιστημονικά επιχειρήματα.
Κι ας υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στην υλοποίηση του σχεδίου.
Κι ας υπάρχει σοβαρότατη αντίδραση των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Υπάρχει όμως και μία παράμετρος που δεν μπήκαν στον κόπο οι δικαστές να λάβουν υπόψη τους. Η ανθρώπινη παράμετρος.
Στον χώρο αυτόν χάθηκαν 121 άνθρωποι.
Στον χώρο αυτόν 121 ψυχές περιφέρονται ζητώντας δικαίωση.
Όχι, γι΄ αυτούς δεν είχε καμία σημασία το γεγονός αυτό.
Όμως…
Όμως φαίνεται να μην έχει καμία σημασία και για τους συγγενείς των θυμάτων. Κι αυτό είναι τραγικό. Αρκούνται οι συγγενείς στην «διαβεβαίωση» κάποιων Κυβερνητικών παραγόντων στην Ελλάδα, ότι «απέχει αρκετά ο χώρος». Μια «διαβεβαίωση» η οποία δεν δόθηκε ποτέ εγγράφως. Γιατί δεν είναι αλήθεια. Γιατί η πραγματικότητα είναι άλλη.
Το σημείο που το αεροπλάνο της «Ήλιος» ακούμπησε στο έδαφος ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Το σημείο που κατασκευάσθηκε ο Ναός ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Το σημείο οπού βρισκόταν η ουρά ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΟΡΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ.
Αυτή είναι η αλήθεια.
Παρ΄ όλα αυτά η Επιτροπή των Συγγενών δεν θέλησε να το διερευνήσει. Δεν αναζήτησε την αλήθεια, πέρα από το τι λέει η Ελληνική Κυβέρνηση, πέρα από το τι λένε οι κάτοικοι της περιοχής. Να κάνει την δική της έρευνα και να βγάλει τα δικά της συμπεράσματα. Να αναζητήσει μόνη της την αλήθεια.
Κατηγορηθήκαμε ότι «εκμεταλλευόμαστε το τραγικό ατύχημα για να κερδίσουμε την υπόθεση της Χωματερής».
Αυτή η κατηγορία μας αδικεί.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που, χωρίς καμία σκοπιμότητα, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο σημείο της πτώσης.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που πόνεσαν, έκλαψαν για ανθρώπους που δεν ήσαν δικοί τους, αλλά τους ένοιωσαν σαν δικούς τους.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που στάθηκαν πάντα κοντά στους συγγενείς όταν έρχονταν στον χώρο του ατυχήματος.
Αδικεί αυτούς τους ανθρώπους που έκτισαν ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ένα Ναό στον χώρο για να μπορούν να εκπέμπονται οι δεήσεις για την ψυχή των νεκρών.
Όχι, όλα αυτά δεν είναι «σκοπιμότητες». Ανθρωπιά είναι, σεβασμός στην μνήμη είναι, περίσσευμα ψυχής είναι.
Αλλά ακόμη κι αν ήταν έτσι. Ακόμη κι αν είχαν δίκιο όσοι μας συκοφαντούν. Ακόμη και τότε το ερώτημα είναι οι συγγενείς των θυμάτων τι κάνουν;. Ας αφήσουν λοιπόν τους «εκμεταλλευτές», «αναίσθητους», «υπολογιστές» κατοίκους της περιοχής να «παίζουν το παιχνίδι τους» κι ας ερευνήσουν πραγματικά τι συμβαίνει. Ας αναζητήσουν μόνοι τους, χωρίς σκοπιμότητες, την αλήθεια.
Κι όταν διαπιστώσουν ότι εμπαίζονται - γιατί αυτό συμβαίνει – ας προστατεύσουν τον τόπο της τραγωδίας από την προσβολή που επιχειρείται. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί υποχρέωση προς τους αδικοχαμένους.
Σε κάθε περίπτωση η στάση μας δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί τα συναισθήματα δεν υπακούουν σε σκοπιμότητες. Γιατί αυτά που ζήσαμε έχουν χαραχθεί στην μνήμη μας. Γιατί για μας ο τόπος αυτός θα παραμείνει ιερός.
Δεν θέλω να ξύσω πληγές. Δεν θέλω να ξαναφέρω στην μνήμη την συμφορά και στις ψυχές τον πόνο.
Όμως νοιώθω την ανάγκη να φωνάξω. ΑΠΑΙΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΑΥΤΟΥ ΧΩΡΟΥ.
Trackbacks
1 σχόλιο:
Ευρωπαϊκή «καμπάνα» για τη Φυλή
Η λειτουργία του «κυττάρου» ως κοινή χωματερή, αιτία της παραπομπής μας στο Ευρωδικαστήριο
Του Γιωργου Λιαλιου
Ενας νέος Κουρουπητός δημιουργήθηκε στη Φυλή, με κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η απαράδεκτη αυτή κατάσταση έγινε αντιληπτή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, απειλώντας την με πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, το «κύτταρο» του ΧΥΤΑ στη Φυλή δεν λειτουργεί σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, αλλά ως μια κοινή χωματερή, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά στο περιβάλλον. Η απόφαση της Ε.Ε. αναμένεται να δημιουργήσει νέο «έμφραγμα» στη διαχείριση των απορριμμάτων στην πρωτεύουσα. Οι δύο άλλοι νέοι ΧΥΤΑ δεν έχουν ακόμα κατασκευαστεί, ενώ η ανακύκλωση εξακολουθεί να έχει φτωχές επιδόσεις και δεν «ανακουφίζει» ουσιαστικά τους ΧΥΤΑ από σημαντικό όγκο απορριμμάτων.
Πρόστιμο και επιστροφή κονδυλίων
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται μέσα στον Οκτώβριο να αποστείλει προειδοποιητική επιστολή στην ελληνική κυβέρνηση για το θέμα της Φυλής. Η Επιτροπή πραγματοποίησε ελέγχους στον συγκεκριμένο ΧΥΤΑ έπειτα από καταγγελίες και διαπίστωσε ότι η λειτουργία του δεν ανταποκρίνεται στις κατευθύνσεις της οδηγίας 99/31/ΕΚ. Κατόπιν αυτού αποφάσισε να ξεκινήσει τη διαδικασία παραπομπής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. «Το λεγόμενο “κύτταρο” της Φυλής όντως σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές που έχει ορίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν λειτουργεί ως ΧΥΤΑ αλλά ως χωματερή, αφού τα απορρίμματα που δέχεται δεν υπόκεινται σε καμία επεξεργασία», αναφέρει στην «Κ» αξιωματούχος της Επιτροπής. «Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι στη χωματερή καταλήγουν ειδικές κατηγορίες αποβλήτων, τα οποία οι χώρες της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένες να διαχειρίζονται με ειδική διαδικασία και όχι να απορρίπτουν». Σημειώνεται ότι η Ε.Ε. μπορεί να ζητήσει όχι μόνο την επιβολή προστίμου στη χώρα μας για τη Φυλή, αλλά και την επιστροφή των ευρωπαϊκών κονδυλίων (ο ΧΥΤΑ χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από το Ταμείο Συνοχής.
Νέα προβλήματα
Η είδηση της παραπομπής είναι δεδομένο ότι θα δημιουργήσει νέα προβλήματα στα συναρμόδια υπουργεία ΠΕΧΩΔΕ και Εσωτερικών, καθώς ανοίγει και πάλι τον Ασκό του Αιόλου στο φλέγον ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων στην πρωτεύουσα. Το «κύτταρο» της Φυλής είναι ουσιαστικά προέκταση της χωματερής των Ανω Λιοσίων και έχει λιγότερο από ένα χρόνο ζωής. Κατασκευάστηκε με κατεπείγουσες διαδικασίες, καθώς έπρεπε να βρεθεί χώρος για τα απορρίμματα της πρωτεύουσας, με δεδομένο τον υπερκορεσμό του ΧΥΤΑ Λιοσίων.
Ο ΧΥΤΑ Φυλής δέχεται περίπου 6.000 τόνους απορριμμάτων ημερησίως, σχεδόν το 90 - 95% των σκουπιδιών που παράγονται στην Αττική (και αντιστοιχούν στο 38% των οικιακών αποβλήτων της χώρας). Ελλείψει των ΧΥΤΑ Γραμματικού και Κερατέας, που δεν έχουν ακόμα κατασκευαστεί και με κορεσμένο τον ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων, η Φυλή θα δέχεται 1,07 εκατ. τόνους σκουπιδιών ετησίως, έναντι 0,8 εκατ. τόνων που ορίζει η Εγκριση Περιβαλλοντικών Ορων της.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα παραπέμπεται για τις απαράδεκτες πρακτικές της στη διαχείριση των σκουπιδιών. Η πρώτη καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωδικαστήριο το 2000 αφορούσε την περίπτωση του Κουρουπητού στον νομό Χανίων και οδήγησε στην καταβολή προστίμου 5,4 εκατ. ευρώ. Η δεύτερη καταδίκη αφορούσε τη χωματερή Πέρα Γαληνών Ηρακλείου και ήρθε τον Νοέμβριο του 2004. Η υπόθεση αυτή «πάγωσε», καθώς η Ελλάδα παραπέμφθηκε συνολικά για τη διαχείριση των απορριμμάτων, ζήτημα που θα έπρεπε να έχει «κλείσει» από το 1999. Η υπόθεση βρίσκεται σε εκκρεμότητα, καθώς η χώρα ζήτησε και πήρε προθεσμία έως τα τέλη του 2008 να κλείσει και να αποκαταστήσει όλες τις (περίπου 2.600) ανεξέλεγκτες χωματερές. Υπεύθυνες για την απομάκρυνση των χωματερών είναι, σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι περιφέρειες και η τοπική αυτοδιοίκηση, ενώ το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει αναλάβει να υποβοηθήσει το εγχείρημα μέσω κεντρικού σχεδιασμού, τεχνικών προδιαγραφών και χρηματοδότησης.
Δημοσίευση σχολίου