ΑΠΕΙΛΕΣ..ΑΠΕΙΛΕΣ...ΑΠΕΙΛΕΣ

Προς κάθε απειλούντα, από όπου και αν προέρχεται:
Δεν σε γνωρίζω, παρ΄ ότι εσύ με γνωρίζεις -απ΄ ότι φαίνεται - πολύ καλά.
"Κάνεις την δουλειά σου", και σίγουρα πιστεύεις ότι ισχύει η λαϊκή ρήση "καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή". Γι΄ αυτό άλλωστε δεν ντρέπεσαι γι΄ αυτό που κάνεις. Ίσως και να καμαρώνεις κιόλας.
Απ΄την άλλη εγώ κάνω αυτό που επιβάλλει η συνείδησή μου και με υποχρεώνει η εντολή που μου έδωσαν οι Πολίτες του τόπου μου, να υπερασπίζομαι δηλαδή τον τόπο αυτόν από την καταστροφή που επιχειρείται.
Δεν είμαι τρομοκράτης, δεν είμαι αναρχικός, είμαι Πολίτης με όλη την σημασία της λέξης.
Ξέρω ότι μπορείς να πραγματοποιήσεις τις απειλές σου.
Έχεις την δύναμη να το κάνεις.
Δεν λέω ότι δεν φοβάμαι. Λέω, όμως, ότι δεν θα κάνω πίσω.
Ξέρω ότι έχω δίκιο και γι΄ αυτό το δίκο παλεύω.
Ξέρω ότι δεν είμαι μόνος μου. Είναι κι άλλοι πολλοί σαν κι εμένα.
Στο ξαναλέω. Δεν είμαστε τρομοκράτες, δεν είμαστε αναρχικοί, ούτε εγκληματίες.
Ξέρεις και μένα θα μου άρεσε να μην συνέβαινε τίποτα καταστροφικό για τον τόπο μου κι αντί να ασχολούμαι με διαδηλώσεις, να μπορούσα να αχοληθώ με δημιουργικά έργα.
Δεν φταίω όμως εγώ γι΄ αυτό.
Εσύ και οι δικοί σου ήρθατε στον τόπο μου να τον καταστρέψετε.
Αμύνομαι. Αμυνόμαστε.
Αντιστέκομαι. Αντιστεκόμαστε.
Συνεπώς άσε τις απειλές.
Αν έχει φιλότιμο σκέψου λίγο όλα αυτά.
Και τότε θα καταλάβεις.
Αν μπορείς...