ΕΛ.ΤΑ. ΠΙΣΩ ΣΤΟ 1950

Το καλοκαίρι του 2009 τα ΕΛ.ΤΑ. έκριναν ότι στο Βαρνάβα Αττικής δεν πρέπει να γίνεται διανομή της αλληλογραφίας στα σπίτια, αλλά στην Πλατεία του χωριού (!)

Η δικαιολογία; "Δεν υπάρχουν οδοί και αριθμοί στο χωριό". 

Η απάντηση στις διαμαρτυρίες; "Από το 2004 το είχαμε αναφέρει στην Κοινότητά σας".

Μάλιστα.

Από το 2004 (!) ζήτησαν τα ΕΛ.ΤΑ. να μπουν οδοί και αριθμοί στο χωριό, αλλά, παρ΄ όλα αυτά, ίσως δείχνοντας "μεγαλοθυμία", μέχρι το 2009, μας έκαναν την χάρη και μοίραζαν την αλληλογραφία, χωρίς να υπάρχουν οδοί και αριθμοί.

Η αλήθεια είναι ότι το 2004 τοποθετήθηκαν, από την Κοινότητα Βαρνάβα,πινακίδες με τις οδούς του χωριού, όχι όμως με τους αριθμούς. παράλληλα τότε τοποθετήθηκαν και θυρίδες για την εξυπηρέτηση των εκτός οικισμού (εκτός ταχυδρομικής περιοχής) κατοίκων.

Εδώ και 2 μήνες η Κοινότητα τοποθέτησε πινακίδες και με τις οδούς και με τους αριθμούς του χωριού.

Όπως θα περίμενε κανείς η διανομή έπρεπε να γίνεται κανονικά στα σπίτια των πολιτών.

Αμ δε!

Η διανομή συνεχίζει να γίνεται στα πρότυπα της δεκαετίας του 1950, όταν ο ταχυδρόμος μοίραζε τα γράμματα στην πλατεία του χωριού (και τα διάβαζε σ΄ αυτούς που δεν ήξεραν γράμματα). Ακόμη και τότε, όμως, στις πόλεις μοίραζαν στα σπίτια την αλληλογραφία!

Βέβαια σήμερα έχουμε εκσυγχρονιστεί. Τα γράμματα μοιράζονται στο ΚΑΠΗ κι όχι στην Πλατεία και δεν τα διαβάζει ο ταχυδρόμος γιατί, λίγο - πολύ, όλοι ξέρουν γράμματα.

Το πρόβλημα, όμως, της μη διανομής της αλληλογραφίας, είναι σοβαρό και έχει πολλές παραμέτρους.

- Οι εργαζόμενοι, για να πάρουν την αλληλογραφία τους, πρέπει να χάνουν μεροκάματα, για να βρίσκονται τις πρωινές ώρες στο ΚΑΠΗ, χωρίς να ξέρουν, όπως είναι φυσικό)  πότε θα έχουν αλληλογραφία.

- Οι ηλικιωμένοι - ιδιαίτερα οι συνταξιούχοι ΟΓΑ - πρέπει να μετακινούνται κάθε εβδομάδα, για να πάρουν την σύνταξή τους, ή να εξυπηρετήσουν τα παιδιά τους.

- Αλληλογραφία χάνεται, γιατί μέσα στην "βαβούρα" των πολλών συγκεντρωμένων πολιτών, γίνονται σοβαρά λάθη στην διανομή.

- Τέλος υπάρχει ζήτημα προστασίας των προσωπικών δεδομένων, γιατί όταν μέσα σε μια μικρή, κλειστή κοινωνία, μοιράζονται δημόσια φάκελοι από Τράπεζες, στην ουσία κοινοποιείται, με τον πιο επίσημο τρόπο, ότι "ο τάδε χρωστά στις Τράπεζες".

Είναι ντροπή να συμβαίνουν τέτοιες τριτοκοσμικές καταστάσεις σε μία Χώρα της Ευρωζώνης εν έτει 2010. 

Είναι ντροπή να γυρίζουμε στην δεκαετία του 1950.

Υπάρχει κανένας αρμόδιος να ντραπεί;

Υπάρχει κανένας αρμόδιος να ενδιαφερθεί;

Υ.Γ. 
Με ποια κριτήρια καθορίζουν τα ΕΛ.ΤΑ. την "ταχυδρομική περιοχή"; 
Γιατί υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά; 
Ποιοί δικαιούνται αλληλογραφίας και ποιοι όχι;