Το 2009 κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο μου με τίτλο "Τετράδιον Σκόρπιων Σκέψεων". Ήταν μια ποιητική συλλογή με κείμενα της πρώιμης νεότητάς μου. Ήταν περισσότερο μια κατάθεση ψυχής, παρά μια λογοτεχνική προσπάθεια. Γι΄ αυτό αλλωστε εκδόθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και δεν έγινε κάποια δημόσια παρουσίασή του.
Παραθέτω εδώ τον πρόλογο του βιβλίου και ένα ποίημα.
Από πολύ νωρίς άρχισα ν΄ αναζητώ άγνωστα μονοπάτια στον λαβύρινθο της σκέψης.
Ατέλειωτες διαδρομές με αρχή, αλλά χωρίς τέλος.
Τα ευρήματα αυτής της αναζήτησης δεν αποτυπώθηκαν στο χαρτί για να πάρουν κάποια θέση στα μουσεία των Μεγάλων Ικανοτήτων, αλλά σαν θυμήματα μιας απλής αλήθειας που κάπου, μέσα μου κρύβεται.
Τα κράτησα, όπως κρατάμε κάποια μικρά, άχρηστα ίσως, αντικείμενα, που όμως, το καθένα από αυτά ανοίγει ένα παράθυρο στο νου με θέα το παρελθόν.
Κι εσύ αναγνώστη μην αναζητήσεις σ΄ αυτά την Ποίηση, την Τέχνη, την Υπέρτατη Αλήθεια.
Ίσως, όμως, κάπου μέσα σ΄ αυτά αναγνωρίσεις, σαν σε παλιά φωτογραφία, τον εαυτό σου.
Μα κι αν πάλι τίποτα δικό σου δεν βρεις, κοίτα γύρω σου.
Θα δεις ότι ακόμη και σήμερα υπάρχει ευαισθησία.
Εγώ… πολλά είπα.
Δεν μπορώ, ή ίσως δεν ξέρω,
να πω περισσότερα.
Βαρνάβας 2009
******************************
Στο καιρό μου
οι λεωφόροι ορίζουν τη ζωή μας
σε κανονισμένες αποστάσεις.
Δρομολόγια χωρίς αιτία
δίχως τέλος κι αρχή.
Συνεχής κίνηση σε ρυθμό αποσύνθεσης.
Σειρήνες και φλάς
κυκλώνουν το μυαλό μας
και τσακίζουν τα νεύρα μας.
Οι άνθρωποι στο καιρό μου γινήκαν
συνεργοί στην καταστροφή τους,
ενώ χιλιάδες συνειδήσεις
ψάχνουν τον δολοφόνο τους.
Τα όνειρα σφίγγουν σαν θηλιές
τον λαιμό μας
και τα χαμόγελα
φυλάγονται στα μουσεία σαν
θυμήματα μιας κάποιας εποχής
που κανείς δεν θυμάται πια.
Οι μνήμες χάθηκαν
σε αδιέξοδους δρόμους
κι όσοι τις αναζήτησαν δεν βρήκαν
παρά
ένα άγρια δολοφονημένο χελιδόνι
και
δύο σταγόνες αίμα
απ΄ την παλιά πληγή
που ακόμη είναι ανοιχτή.
Στο καιρό μου οι ζωγράφοι ζωγραφίζουν
με μαύρο χρώμα.
Ο καιρός μου περιμένει τον θάνατό του.
1 σχόλιο:
Πολύ Καλό !!!
Να παραθέσεις και άλλα.
Δημοσίευση σχολίου