Στα 5 μου χρόνια, είμαι σίγουρη ότι η μητέρα μου, είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος στην ζωή μου, ξέρει και κάνει τα πάντα.
Στα 10 μου χρόνια, είμαι σχεδόν σίγουρη, ότι η μητέρα μου ξέρει σχεδόν τα πάντα και κάνει σχεδόν τα πάντα.
Στα 15 μου χρόνια, πιστεύω ότι η μητέρα μου, κάνει κάποια λάθη, αλλά την συγχωρώ ακόμα και αν έχει άδικο.
Στα 18 μου χρόνια, πιστεύω ότι δεν ξέρει τίποτα, δεν με καταλαβαίνει καθόλου και κάνει συνέχεια λάθη.
Στα 25 μου χρόνια, πιστεύω ότι κάνει κάποια λάθη ακόμα, αλλά την συγχωρώ με ένα γλυκό φιλί.
Στα 30 μου χρόνια, πιστεύω ότι ξέρει κάποια πράγματα περισσότερο από μένα, και δεν κάνει πια λάθη για να την συγχωρέσω.
Στα 40 μου χρόνια είναι και πάλι, ο σημαντικότερος άνθρωπος στην ζωή μου , δεν κάνει ποτέ λάθη...
Στα 60 μου χρόνια, μακάρι να την είχα ακόμα κοντά μου, να της δώσω ένα φιλί όπως τότε...
Αφιερωμένο σε όλες τις μητέρες του κόσμου.
Ν.Β. (Φιλοθέη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου