ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ

• γράφει ο "αγανακτισμένος"

Χάθηκα για λίγο καιρό. 

Και ξέρεις γιατί; Γιατί δεν έβρισκα θέμα για ν΄ αγανακτήσω!

Θα μου πεις, βέβαια, "μιλάς σοβαρά, ΟΛΑ όσα συμβαίνουν είναι για να αγανακτείς".

Ακριβώς! Αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι τόσα πολλά τα θέματα που για ποιο να πρωτογράψεις.

Είπα να πιάσω την "επιλεκτική χρεωκοπία". Μα έγραψαν τόσοι πολλοί γι΄αυτήν... Μέχρι και ο φούρναρης της γειτονιάς, μου έλεγε τις προάλλες ότι ετοιμάζει μια ανάλυση για το ζήτημα. Και γιατί όχι; Εδώ ο φαναρτζής πριν λίγο καιρό κόντεψε να οδηγήσει την Χώρα στην χρεωκοπία. Τι περισσότερο διαθέτει ο φαναρτζής από τον φούρναρη;

Είπα, πάλι, να ασχοληθώ με τα "πολιτιστικά" του Καλοκαιριού, αλλά τα χει πει νωρίτερα και καλύτερα ο Τζιμάκος (ο Πανούσης) "όχι άλλο Νταλάρα Πάριο κι Αλεξίου, Ρίτσο σε νταμάρια, κουλτούρα καφενείου, ντισκοτσιφτετέλια γι΄ Αμερικανάκια"...

Αποφασίζω να σατιρήσω την πολιτική κατάσταση, αλλά μου "πήρε την μπουκιά από το στόμα" ο Τσίπρας, που είπε στο Alter το αμίμητο «Δεν φθάνει να διαμαρτυρόμαστε, να πάρουμε εμείς τα πράγματα της χώρας στα χέρια μας». Τι άλλο πιο αστείο να πεις εσύ μετά;

Κι εκεί που είχα καταλήξει στο θέμα, την απεργία των ΤΑΞΙ, έρχεται ο συνεργάτης "ο πιο πιστός φίλος του σκύλου" και με προλαβαίνει (συνεργάτης να σου πετύχει!).

Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά έμεινα χωρίς θέμα.

Και γι΄ αυτό ΕΙΜΑΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΣ.

Άι σιχτίρ πια!

Υ.Γ. Αν θέλεις να αγανακτήσεις, είναι σίγουρο, κάτι θα βρεις!