''ΔΥΟ ΛΑΜΠΕΣ ΦΘΟΡΙΟΥ...''

• γράφει ''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου''

Το ''ταχυδρομικό κουτί'' με καταδιώκει δυό χρόνια τώρα. Είναι σίγουρο οτι κάτι έχει εναντίον μου. Αλλιώς πως να εξηγήσω το γεγονός ότι κάθε φορά που πάω να το ανοίξω, ξεπετάγονται απο μέσα δεκάδες φάκελλοι, ανοιχτοί σαν στόμα καρχαρία, έτοιμοι να με κατασπαράξουν με μια σχεδόν σαδιστική ευχαρίστηση;... Πολλές φορές είχα προσπαθήσει να περάσω στην αντεπίθεση. Να το αφήσω για μέρες κλειστό, αλλά τίποτα δεν κατάφερα. Οι φάκελλοι συνεργάζονταν, μαζεύονταν όλοι μαζί και ξεχύνονταν ορμητικά μέσα από το κουτί, σαν ενα ποτάμι... Έχω αρχίσει κι αποδέχομαι την μοίρα μου κι αυτό είναι ο,τι πιο ανησυχητικό νομίζω...

 Στις αρχές λοιπόν του μήνα ''πληρώθηκα'' που λέει ο λόγος -το 15ημερο θυμίζει περισσότερο συσσίτιο, παρά μισθό!- άνοιξα το καταραμένο το κουτί που λέγαμε και μου ήρθε μια σκοτοδίνη! Ευτυχώς που είχα από κάπου να πιαστώ, αλλιώς θα είχα σωριαστεί φαρδύς-πλατύς στο πεζοδρόμιο... 

Αφού όμως έχω...αποφασίσει να αποδεχτώ τη μοίρα μου, ξεκίνησα να πληρώσω τα...κερατιάτικα (το ριξα το επίπεδο, το νοιώθω...), εφορίες, τράπεζες, ρεύματα, νερά, τηλέφωνα, ο,τι είχε ξεβγάλει το ρημαδιασμένο το κουτί τελοσπάντων... 

Αλλά μετά ήταν η σειρά του σούπερ-μάρκετ και της λαϊκής! Ψώνισα τα ''απαραίτητα'' κι απο κει. Αλλά μετά ήταν η σειρά της βενζίνης! Μεγάλο πλήγμα... Αλλά μετά ήταν η σειρά των τσιγάρων! ''Κόψτο το ρημάδι να πάει στο διάολο'', γκρίνιαξε η γυναίκα μου... Περνούσαν οι μέρες του εφιαλτικού 15ημερου κι εμένα με έλουζε κρύος ιδρώτας... Όλο και λιγόστευε το ''συσσίτιο'' κι όλο και αγχωνόμουν... Έκανα όμως υπομονή. Ένα Παρασκευοσαββατοκύριακο μεσολαβούσε ακόμα και την Δευτέρα θα ''πληρωνόμουν'' και πάλι!... 

Το Σάββατο λοιπόν, ο γιος μας θέλησε να πάει μια βόλτα. Κοιτάζω το πορτοφόλι, 20 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΥΡΩ! ΧΛΙΔΗ!!!... Δίνω στο παιδί τα 10 ευρώ να βγει για έναν καφέ (σάμπως έφταναν και για τίποτα άλλο..., βάλε και τα εισιτήρια του λεωφορείου...) Και μένουμε στο σπίτι, εγώ, η γυναίκα μου και τα 10 μας ευρώ! Αρχίζουμε λοιπόν τους υπολογισμούς: 10 ευρώ=με δυο εισιτήρια σινεμά: άκυρον! 10 ευρώ=με 4 σουβλάκια στο δρόμο: άκυρον! 10 ευρώ=με δυο καφέδες στη γωνιακή καφετέρια: άκυρον! στο σπίτι θα' μαστε πιο άνετα! (δικαιολογίες...)

 ''Πάμε στο σούπερ-μάρκετ να χαζέψουμε;'', ιδέα της γυναίκας μου... Απορώ πως μας...επέτρεψαν την είσοδο στον χώρο και δεν μας πέταξαν έξω με τις κλωτσιές! Μα τολμάς ρε άνθρωπε, με 10 μόνο ευρώ, να περνάς την είσοδο του σούπερ-μάρκετ και δεν ντρέπεσαι;;; Που πας ρε Καραμήτροοο!!! 

 Κι αρχίζουμε την...ξενάγηση στα ράφια, σαν να ήμασταν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας! Κάτι ''σπάνια'' είδη με κάτι εξωφρενικές τιμές, ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ! Και πάνω που έχουμε αρχίσει να...λυγάμε από την κούραση, ξεροσταλιάζοντας στους άδειους διαδρόμους με τα γεμάτα ράφια (και τις άδειες τσέπες) βρήκα τη χρυσή ευκαιρία! Δυό λάμπες φθορίου διάρκειας πέντε μηνών=με 9 ευρώ!!! 

''Εκπαιδευτικού''...χαρακτήρα η έξοδος του Σαββάτου, πρακτική και κυρίως...συμφέρουσα μακροπρόθεσμα!!! ΡΕΣΤΑ: 1 ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΕΥΡΩ!

 ''Πάει κι απόψε τ' όμορφο, τ' όμορφο τ΄ απόβραδο...'' Γυρίσαμε στο σπίτι, εγώ, η γυναίκα μου και το... 1 μας ευρώ... Εκείνο το βράδυ έπρεπε να είχαν μπουκάρει τίποτα κλέφτες στο σπίτι, να σου' λεγα εγώ τι...θα ΄παιρναν... Ούτε καν...3!!! 2 μόνο! 

ΔΥΟ ΛΑΜΠΕΣ ΦΘΟΡΙΟΥ=ΜΕ ΜΙΑ ''ΕΞΟΔΟ'' ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ KAI ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ...ΑΠΕΝΤΑΡΗ ΝΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ...