Μία ακόμη συνεδρίαση του Κοινοτικού Συμβουλίου Βαρνάβα που προβλέπεται θυελώδης.
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας, έχοντα χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου και με -σχεδόν - μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση "ημετέρων" εισηγείται θέματα που παραβιάζουν σχεδόν τον μισό Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (!).
Και μετά διαμαρτύρεται ότι "δεν τον αφήνουμε να διοικήσει τον Βαρνάβα...
"Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι".
Ο Πρόεδρος της Κοινότητας, έχοντα χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου και με -σχεδόν - μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση "ημετέρων" εισηγείται θέματα που παραβιάζουν σχεδόν τον μισό Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (!).
Και μετά διαμαρτύρεται ότι "δεν τον αφήνουμε να διοικήσει τον Βαρνάβα...
"Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι".
3 σχόλια:
Στο κοινοτικό συμβούλιο στις 8-12-08 επί μακρόν όλοι σχεδόν οι συμμετέχοντες σύμβουλοι αναλώθηκαν ως προς την νομιμότητα των προτάσεων του προέδρου.
……..την σκέψη μου γράφω.
Από την μία πλευρά έχουμε το νόμιμο, το νομιμοφανές, το άνομο και το παράνομο και από την άλλη το ηθικό και το ανήθικο.
Εάν όλα αυτά τα μπερδέψουμε τι θα μας βγάλει ?
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό ( στην ομιλία του στην Δ.Ε.Θ.) αιτιολογώντας την οικονομική δραστηριότητα του υπουργού του, είπε : ότι, είναι νόμιμο είναι και ηθικό.
Αλήθεια, πόσο σωστό είναι αυτό άραγε ?
Τους νόμους τους ορίζει ο εκάστοτε νομοθέτης. Σήμερα μπορεί να είναι κάτι νόμιμο και αύριο όχι.
Την ηθική την ορίζουν άγραφοι νόμοι της κοινωνίας και η χρονική διάρκειά τους απέχει παρά πολύ από τους γραπτούς νόμους.
Πόσα παραδείγματα μπορείτε να σκεφτείτε, σε νόμιμες πράξεις που είναι και ανήθικες ?
Πόσα παραδείγματα μπορείτε να σκεφτείτε, σε παράνομες πράξεις είναι και ηθικές ?
Όλα τα μεγάλα σκάνδαλα που συγκλονίζουν τον τόπο μας τα τελευταία χρόνια και που εγώ θυμάμαι, έγιναν μέσα σε ένα πλαίσιο νομιμότητας η νομιμοφάνειας. Οι πολιτικοί και οι περί αυτών, καλύφτηκαν πίσω από αυτούς τους νόμους, τα διατάγματα, τους κώδικες κ.λ. και έπραξαν αντίθετα ως προς το κοινό συμφέρον για ίδιον όφελός τους.
Είναι όμως οι πράξεις ηθικές ?
Μέσα σε ένα πλαίσιο νομιμότητας η νομιμοφάνειας μπορεί κάποιος να καταθέσει περισσότερες από μία προσφορές ή προσφορά με ‘’ουρά’’ για ένα έργο της κοινότητας.
Είναι όμως η πράξη ηθική ?
Την αντίσταση των ανθρώπων σε καθεστώτα ή σε καταστάσεις, που σε αυτή την χρονική στιγμή ο νόμος το απαγορεύει ( από τις μέγιστες πράξεις του Γλέζου και του Παναγούλη μέχρι την απλή διαδήλωση διαμαρτυρίας για τα ΧΥΤΑ ) είναι πράξεις παράνομες.
Αλλά είναι και ανήθικες ?
Η βοήθεια που μπορεί να προσφέρει μια κοινότητα σε έναν συμπολίτη που έχει αντικειμενικά ανάγκη, έξω από τους κώδικες από την υφιστάμενη νομοθεσία είναι παράνομη.
Είναι όμως και ανήθικη ?
Βέβαια, είναι διαφορετικό πράγμα η νομιμότητα η ηθική και η έλλειψη οργάνωσης.
Εγώ, στο κοινοτικό συμβούλιο στις 8-12-08 διαπίστωσα το τρίτο. Και αυτό φάνηκε και με το αποτέλεσμα που είχαν οι προτάσεις. Απαιτείται κατά την γνώμη μου, στόχος - σχεδιασμός - τεκμηρίωση - έλεγχος.
Στοιχεία που είναι απαραίτητα σε κάθε πρόταση, όχι μόνον για την επιτυχημένη κατάληξη της, αλλά και για το κυρίαρχο θέμα της διαφάνειας της εξουσίας. Ένα θέμα που ταλανίζει όλο το πλανήτη και είναι πρωτίστως ηθικό.
Χωρίς «όπλα» δεν μπορώ να σε πείσω, τόσο να κάνεις κάτι , όσο και να μην το κάνεις.
Πιστεύω ότι εκεί πρέπει να σταθεί όλο το κοινοτικό συμβούλιο και όχι στην τυπολατρία, που δεν ήταν ποτέ σύμμαχος της προόδου.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Σάκης Ζαχαρόπουλος.
Υ.Γ. Είναι μια προσέγγιση, σίγουρα όχι ολοκληρωμένη και ούτε απαραίτητα σωστή για τους πολλούς.
Η νομιμότητα (ή η "νομιμότητα") δεν είναι ξεκομένη από την ουσία.
Σε κάθε περίπτωση η επίκληση της νομιμότητας δεν είναι τυπολατρία, αλλά έχει να κάνει και με την αποτελεσματικότητα.
Όταν π.χ. η νομιμότητα επιβάλλει την σύνταξη - έστω - πρόχειρης μελέτης, η έλλειψή της δείχνει έλλειψη σχεδιασμού αφού καταλήγει στο απλοϊκό "πάρε λεφτά κάνε έργο", ή "κάνε έργο, πάρε λεφτά".
Όταν αναθέτει ο Πρόεδρος την τσιμεντόστρωση ενός δρόμου, αν δεν περιλαμβάνεται στην ανάθεση το μήκος και πλάτος του δρόμου (τ.μ.), η τιμή ανά τετραγωνικό, τα πρόσθετα ημερομίσθια, τα μηχανήματα κ.λ.π., τότε τι έργο θα γίνει και με ποιό κριτήριο θα ελεγχθεί η αρτιότητά του;
Ή όταν αναθέτει σύμβαση έργου (για την διαμόρφωση των αγροτικών δρόμων) χωρίς να αναφέρεται ποιό έιναι το έργο που θα επιτελεσθεί, χωρίς δηλαδή να έχει υπάρξη ένας προγραμματισμός, με αξιολόγηση των αναγκών, μπορεί κάποιος να το αποδεχθεί;
Τελειώνοντας θέλω να πώ ότι η αντιπαράθεση δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιου "κολήματος" με την νομιμότητα, αλλά αφορούσε την ουσία.
Έγραψα ότι.
« Απαιτείται κατά την γνώμη μου, στόχος - σχεδιασμός - τεκμηρίωση - έλεγχος.
Στοιχεία που είναι απαραίτητα σε κάθε πρόταση, όχι μόνον για την επιτυχημένη κατάληξη της, αλλά και για το κυρίαρχο θέμα της διαφάνειας της εξουσίας. »
και κατά την αποψή μου η ουσία είναι σε αυτό το τετράπτυχο.
ΣΤΟΧΟΣ : Ο οποίος εμπεριστατώνεται με την αξιολόγηση των αναγκών.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ : Ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα τεχνοοικονομικά στοιχεία και τον τρόπο ανάθεσης και εκτέλεσης ενός έργου.
ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ : Ο οποίος περιλαμβάνει την ορθότητα των δύο παραπάνω και τις δικλίδες ασφαλείας μέχρι και την παράδοση του έργου.
¨ΕΛΕΓΧΟΣ : Μία διαρκείς διαδικασία καθ΄ όλη την διάρκεια του έργου.
Συμφωνώ ότι μία πρόταση χωρίς αυτά τα στοιχεία, δεν μπορεί κάποιος να την αποδεχτεί, επειδή όμως εκεί είναι και η ουσία και όχι επειδή δεν υπάρχουν όπως η νομιμότητα αντιθέτως επιβάλει.
Θα μπορούσε μια πρόταση που τηρεί την νομιμότητα με μια ‘’ πρόχειρη μελέτη ‘’ να έχει τέτοια «ουρά» ( μελέτες που τους λείπει η τεκμηρίωση) και να περάσει.
Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα?
Το γνωρίζει κάθε πολίτης. ¨Έργα μισά, έργα υποβαθμισμένης ποιότητας, έργα με πολλαπλάσιο κόστος από την αρχική μελέτη.
Και όλα αυτά θα είναι αποτέλεσμα μιας καθ΄ όλα νομιμότατης πρότασης.
Και η συνέχεια ?
Τα συνήθη ερωτήματα από κάθε πολίτη.
«Τζάμπα τα λεφτά ή τι γίνανε τόσα λεφτά»
«Άχρηστοι είναι? ή απατεώνες είναι? » κ.λ.π.
Και η απαξίωση επέρχεται….
Ο αρμόδιος που πορεύεται με ανιδιοτέλεια, απογοητεύεται.
Ο αρμόδιος που πορεύεται με ιδιοτέλεια, εκδικείται.
Και ο αρμόδιος που είναι αγωνιστής….. τι κάνει ?
Τέλος, δεν πιστεύω ότι συνειδητά έχεις «κόλλημα» με την νομιμότητα, αλλά ένας μέσος ακροατής αυτό αποκομίζει.
Ευχαριστώ για το βήμα.
Σάκης Ζαχαρόπουλος.
Πάντα μεγάλη και διαχρονική η αξία του διαλόγου, όποτε κι αν αυτός γίνεται. Και στις εποχές που είναι νόμιμος αλλά και περισσότερο στις εποχές που είναι παράνομος.
Δημοσίευση σχολίου