Σαν
σήμερα (17 Μαρτίου το 1913) πεθαίνει από μηνιγγίτιδα ο ολυμπιονίκης Κωνσταντίνος
Τσικλητήρας, αθλητής
του Πανελληνίου Γυμναστικού Συλλόγου, κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων.
Πήγε στο μέτωπο λίγους μήνες μετά την επιτυχία του στους Ολυμπιακούς
Αγώνες της Στοκχόλμης, όπου
είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο στο μήκος άνευ φοράς με 3.37 μ., αφού δεν είχε
δεχθεί ιδιαίτερη μεταχείριση.
Μπορεί
κανείς να βρει καμία σχέση αυτού του Αθλητή, με τους σημερινούς "πρωταθλητές"; Σε εποχές που
ελάχιστοι Έλληνες διακρίνονταν, ιδιαίτερα σε παγκόσμιο επίπεδο ο Αθλητής αυτός δεν δέχθηκε
καμία ιδιαίτερη μεταχείριση και πήγε στο μέτωπο να πολεμήσει για την
Πατρίδα.
Ποιος (έστω
και ένας!) από τους σημερινούς έκανε κάποια, συμβολική έστω, κίνηση για την
Πατρίδα και τον λαό; Και μιλάμε για ανθρώπους με υπέρογκες αμοιβές - πρόκληση.
Και μιλάμε για ανθρώπους που η Πολιτεία "τιμά" με δημόσιες θέσεις και
αξιώματα. Και μιλάμε για ανθρώπους που ο λαός ξοδεύει χρήματα για να τους δει,
φανατίζεται, συγκρούεται, αγωνιά.Γι΄ αυτόν και μόνο τον λόγο θα έπρεπε να είχαμε στήσει άγαλμα σ΄ αυτόν τον θαυμάσιο άνθρωπο, στο κέντρο της Αθήνας για να θυμίζει σε όλους ότι κάποτε υπήρχαν τέτοιοι άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου