Τις τελευταίες μέρες μεγάλος θόρυβος ξεσηκώθηκε για τους ημιυπαίθριους χώρους, με αφορμή την "εγκύκλιο Ντόλιου" και δίκαια. Δίκαια γιατί δεν μπορεί η Πολιτεία να λειτουργεί σαν τον τελευταίο εμποράκο που άλλα διαφημίζει στην βιτρίνα κι άλλα πουλάει μέσα στον πελάτη.
Διαβάζοντας, όμως, την σχετική ειδησεογραφία, τις δηλώσεις εκπροσώπων φορέων και απόψεις δημοσιογράφων, για "χαράτσια" και για "παράνομες(!) επιβαρύνσεις", διαπίστωσα ότι - κατά την άποψή μου-σε πολύ λάθος κατεύθυνση κινιόνταν.
Πριν τοποθετηθώ για το ζήτημα οφείλω να δηλώσω ότι είμαι ιδιοκτήτης αυθαιρέτου (όχι σε δάσος, αιγιαλό, ρέμα ή αρχαιολογικό χώρο, αλλά σε δικό μου οικόπεδο) και υπάχθηκα στην διαδικασία της προσωρινής ρευματοδότησης του 2003. Κι ακόμη ότι διεκδικώ την νομιμοποίησή του. Συνεπώς είμαι από την μεριά των "παρανόμων".
Αλλά...
Αλλά δεν μπορώ να δεχθώ, ως πολίτης, ότι ο "παράνομος" θα έχει ευνοϊκότερη μεταχείριση από τον νόμιμο.
Και εξηγούμαι.
Η Κυβέρνηση πέρασε έναν νόμο για την τακτοποίηση των κλειστών ημιυπαίθριων χώρων και άλλων αυθαιρεσιών, με την καταβολή χρηματικού ποσού και την δέσμευση ότι δεν θα υπάρξει καμία αναδρομική επιβάρυνση (Ι.Κ.Α., Τέλος ακίνητης περιουσίας, φορολογία κ.λ.π.). Μέχρι εδώ καλά.
Και σ΄ αυτό το πλαίσιο είναι απαράδεκτη η "εγκύκλιος Ντόλιου", αφού προέβλεπε αναδρομική καταβολή Δημοτικών Τελών και Τέλους Ακίνητης Περιουσίας.
Όμως στις απόψεις που διατυπώθηκαν διαπίστωσα ότι το "αίτημα" είναι ΠΟΤΕ να μην πληρώσουν οι ιδιοκτήτες αυτών των χώρων τα παραπάνω τέλη για τα τακτοποιηθέντα τμήματα των οικοδομών τους (!).
Κι εδώ αρχίζει ο παραλογισμός. Δηλαδή ένας πολίτης που κατασκεύασε ένα κτίσμα 100 τ.μ. ωφέλιμων χώρων και με το κλείσιμο των ημιυπαίθριων το έκανε 130 τ.μ. θα πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει για 100 τ.μ., συνεπώς λιγότερα από έναν νόμιμο ιδιοκτήτη κτίσματος, επίσης, 130 τ.μ.,ο οποίος, όμως, από την αρχή πλήρωσε περισσότερα χρήματα για άδεια, για αμοιβή μηχανικού, για Ι.Κ.Α., για εφορία και πληρώνει συνεχώς Δημοτικά Τέλη και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας για 130 τ.μ.
Αυτή η κατάσταση αποτελεί κραυγαλέα αδικία και παραβίαση της αρχής της ισότητας των πολιτών.
Πόσο δίκαιο θα ήταν εγώ, ο κάτοχος αυθαιρέτου κτίσματος, ο οποίος διεκδικώ την νομιμοποίησή του, από την στιγμή που δεν πλήρωσα για έκδοση αδεία, αμοιβή μηχανικού κ.λ.π., να απαιτώ να καταβάλλω στο μέλλον λιγότερα χρήματα, για τα ίδια τετραγωνικά, από τον νόμιμο συντοπίτη μου;
Ορθό λοιπόν το αίτημα για την μη πληρωμή ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ, αφού αυτή ήταν η δέσμευση της Πολιτείας, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ, όμως, και ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑΣ αυτό της ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ.
Γιώργος Κόλλιας
πρώην Πρόεδρος Κοινότητας Βαρνάβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου