ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Τα νέα σχολικά βιβλία έχουν σημαντικές αλλαγές.

Με πρόσχημα την «προσαρμογή στην σύγχρονη πραγματικότητα» και τον «εκσυγχρονισμό» τους, έχουν μετατραπεί σε διαφημιστικά φυλλάδια και προπαγανδιστικά έντυπα του καπιταλισμού.

Δεν είμαστε εκπαιδευτικοί για να μπορούμε να κρίνουμε τα βιβλία αυτά έχοντας την επιστημονική γνώση που απαιτείται, αλλά ορισμένα πράγματα είναι τόσο πασιφανή που θα εθελοτυφλούσαμε αν δεν τα διαπιστώναμε.

Τα παραδείγματα είναι πολλά:

Στο βιβλίο Γλώσσας της Ε' Δημοτικού μια ολόκληρη σελίδα (ενότητα 11, σελ. 78) είναι αφιερωμένη σε  οδηγίες του ηλεκτρονικού ποδοσφαίρου για την κονσόλα Play Station 2 του γνωστού Μπιλ Γκέιτς. Στο μάθημα της Γλώσσας οι μαθητές «διδάσκονται» το πώς παίζεται το παιχνίδι, ενώ στις επόμενες σελίδες καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις πάνω στο κείμενο.

Στο βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού για τη διδασκαλία της Γλώσσας υπάρχει 0 τσελεμεντές και αποτελεί την ενότητα 4 με τίτλο «διατροφή» «Μακαρόνια με κιμά» - σελίδα 48, «ρολόι για φάγωμα» με ψωμί για τοστ και ζαμπόν - σελίδα 49, «γάρος, το κέτσαπ των αρχαίων» - σελίδα 51, φασολάκια βραστά - σελίδα 52. Και βέβαια υπάρχουν τα πλήρη στοιχεία της μαγείρισσας, όπως και το εκδοτικό που κονομάει από τις συνταγές.

Στο βιβλίο Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή Στ' Δημοτικού, κεφάλαιο «εμείς κι ο κόσμος», σελίδα 89 υπάρχει μια ιδανική εικόνα για τις χώρες τις Αφρικής. Παρουσιάζονται περίπου όπως και οι ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές χώρες. Όλοι ξέρουν ότι αυτό είναι μια ψεύτικη εικόνα. Όλοι ξέρουμε ότι μαστίζονται από την φτώχεια, την ανεργία, τον αναλφαβητισμό, την εξαθλίωση. Κι όμως ο Έλληνας μαθητής μαθαίνει ότι οι άνθρωποι εκεί ζουν όπως εμείς. Αν αυτό δεν αποτελεί απροκάλυπτη καπιταλιστική προπαγάνδα, τότε τι είναι;

Παραδείγματα και άλλα πολλά, ων ουκ έτσι αριθμός, υπάρχουν που αποδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο την κατεύθυνση που έχουν τα σχολικά βιβλία.

Δεν θα ισχυριστούμε ότι τα σχολικά βιβλία δεν πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα, να μιλούν για την πραγματική ζωή. Και στην πραγματική ζωή υπάρχει και το Play Station και η Βέφα και πολλά άλλα.

Αλλά στην πραγματική ζωή υπάρχει και η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός και τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι αγώνες του λαού για έναν καλύτερο αύριο.

Αυτό που έχει σημασία είναι ποιο πρότυπο επικρατεί. Και δυστυχώς επικρατεί το πρότυπο που ο σημερινός καπιταλισμός προβάλλει. Το πρότυπο του καταναλωτή, του χρήματος, της κοινωνικής αδιαφορίας, του ατομικισμού. Με λίγα λόγια καλλιεργούμε στα σχολεία μας  τον «μη πολίτη – καταναλωτή».

 Κι αυτό είναι έγκλημα!

Οφείλουν εκπαιδευτικοί, γονείς, Αυτοδιοικητικοί και κοινωνικοί αγωνιστές να αντιδράσουν.

Δεν είναι αυτό το σχολείο του μέλλοντός μας!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα στοιχεία και οι εικόνες έχουν ληφθεί από τον «Ριζοσπάστη»