''ΑΝ ΓΙΝΩ ΣΑΠΟΥΝΙ...''

• γράφει ''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου''

Την ''αμαρτία'' μου τη λέω! Ομολογώ ότι...ντρέπομαι γι' αυτό, αλλά να! Πως να σας το πω μωρέ... ΔΟΥΛΕΥΩ!!! Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δηλαδή, έχω ακόμα δουλειά. Για αύριο δεν έχω ιδέα. Γιατί αυτό που ζω καθημερινά με κάνει και τρελαίνονται οι ορμόνες μου. 

Το πρωί της Δευτέρας φαίνεται ότι ''σώνομαι'' στο τσακ απο απόλυση κι είμαι μες την καλή χαρά. Το μεσημέρι όμως, μ' ένα τρόπο μαγικό, ''σκάει'' μια ΒΟΜΒΑ οτι μας πάνε για φούντο, οπότε αρχίζουμε κι αποχαιρετιόμαστε, εχθροί και φίλοι συνάδελφοι, αναπολώντας τα ''περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις...''

Φτάνω στη δουλειά την Τρίτη με πρησμένα μάτια απο το νυχτερινό κλάμα και μου ανακοινώνουν ''πανηγυρικά'' ότι τελικά εμάς θα μας κρατήσουν, αλλά το...παραδίπλα τμήμα δυστυχώς...κλήρωσε απόλυση... Πίνω ένα παυσίπονο γιατί το κεφάλι μου πάει να σπάσει κι όπως πάω να στείλω ένα fax, λαμβάνω ένα άλλο, που μου κόβει τα γόνατα... Απογραφή κτιριακού εξοπλισμού και γρήγορα! Σωριάζομαι σε μια καρέκλα κι αυτός ο πονοκέφαλος εκεί, το χαβά του. Ο διπλανός συνάδελφος φεύγει αιφνίδια, μπαίνει σ΄ ένα ταξί (αφού βρήκε!) και πάει φουλ στη μισθοδοσία να δηλώσει αίτημα για συνταξιοδότηση πριν του πιάσει η εφεδρεία τα δάχτυλα στην πόρτα! 

Η Τετάρτη αποδεικνύεται ρώσικη ρουλέτα, καθώς ένα άλλο fax από το Σύλλογο προσωπικού, μας βάζει στην πρίζα ότι ''έφτασεν η ώραν σας'', (που λένε και τ' αδέρφια μας οι Κύπριοι...) και μας καλεί σε αγωνιστική πορεία για να σώσουμε ο,τι έχει απομείνει... 

Ξημερώνει ο Θεός την Πέμπτη και ήδη δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου... Με την αβεβαιότητα να μου έχει τσακίσει τα γόνατα, μπαίνω στο γραφείο και μου ανακοινώνει ο Προϊστάμενος οτι καταργούνται οι οργανικές θέσεις κι έτσι εγώ τώρα πρέπει να ανοίξω το Συνταγματικό Δίκαιο (το ποιο;) να δω αν έχει κανείς το δικαίωμα να μου το κάνει εμένα αυτό και τι σημαίνει στην τελική βρε αδερφέ ''οργανική θέση''... Μέχρι το μεσημέρι, ανάθεμά με κι αν καταφέρνω να συγκεντρωθώ στη δουλειά που -ΕΧΩ;, ΔΕΝ ΕΧΩ;... 

Η Παρασκευή σε άλλες εποχές θα ήταν μια ιδανική μέρα, γιατί προηγείται του Σαββατοκύριακου! Όχι αυτή η Παρασκευή όμως, που μάλλον μου θυμίζει την Μεγάλη Παρασκευή, καθώς ένα αρμόδιο γραφείο που προΐσταται, μας ανακοινώνει ότι το πιθανότερο είναι οτι σύμφωνα με το τελευταίο νομοσχέδιο, η ειδικότητά μας καταργείται!... 

Απολογισμός εβδομάδας: 2 φορές...απολύθηκα, άλλες 2...επαναπροσλήφθηκα, 1 φορά βγήκα στην εφεδρεία και 35 φορές βγήκα από το κτήριο για τσιγάρο!...ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!..

.Τι άλλο εξίσου οδυνηρό υπάρχει εκτός από το να χάσεις τη δουλειά σου; Να ΣΕ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ οτι θα τη χάσεις... Βρε δεν πάτε στο διάολο ΟΛΟΙ ΣΑΣ! Που έχετε και την ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ, οτι ύστερα απο όλα αυτά, εγώ θα είμαι σε θέση να δουλεύω ψύχραιμα και να αντιμετωπίζω τις συναλλαγές με το κοινό με νωχέλεια και αποτελεσματικότητα!... Τόσο μυαλό που ΔΕΝ έχετε!... Στην τελική κάντε ο,τι καταλαβαίνετε! ΑΣ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ ΣΑΠΟΥΝΙ!... 

Αν γίνω σαπούνι ένα πρωινό που είχαν αναπτερωθεί οι ελπίδες μου, τότε θα έχω άρωμα απο κακάο και βούτυρο και μάλλον θα καταλήξω στα τρυφερά χεράκια ενός παιδιού... Αν γίνω σαπούνι ένα μεσημέρι που πύκνωναν οι φήμες για την απόλυσή μου, τότε θα έχω κατασκευαστεί με μαύρα φύκια και μάλλον θα καταλήξω στους ανέραστους γλουτούς κάποιας μεσόκοπης που ακόμα θα ονειρεύεται σμηλεμένους γοφούς... Αν γίνω σαπούνι μια νύχτα που ονειρευόμουν ταξίδια εξωτικά, τότε θα χω σύνθεση απο μήλο και μελισσοκέρι και μάλλον θα αρωματίζω το μπάνιο κάποιου διάσημου... 

ΑΝ ΓΙΝΩ ΣΑΠΟΥΝΙ ΕΝΑ ΒΡΟΧΕΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΔΥΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΝΟ ΑΡΩΜΑ ΑΠΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΓΑΛΑ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΑ ΛΑΤΡΕΜΕΝΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ... 

ΟΠΟΤΕ ΝΑΙ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΜΑΙ, ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ...ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ... ΣΑΠΟΥΝΙ!~~~ΕΛΕΟΣ!... ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ... ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΠΙΑ!... ΤΙΠΟΤΑ!.... Η ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΕΓΩ;... 

ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ... 

ΠΟΣΟ ΙQ ΑΛΛΩΣΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΝΑ...ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΣΑΠΟΥΝΙ...