Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο Γραμματικό, τον Βαρνάβα τον Μαραθώνα. Σ΄ εσένα που μέχρι τώρα δεν σε είδα στις κινητοποιήσεις για την αποτροπή της Χωματερής στο Γραμματικό. Σ΄ εσένα που αραγμένος στην καρέκλα του καφενείου, ή ξαπλωμένος στον καναπέ του σπιτιού σου, περιμένεις «να βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα». Αλήθεια δεν καταλαβαίνεις τον κίνδυνο; Δεν αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της καταστροφής; Δεν νοιώθεις την ανάγκη να κάνεις κάτι κι εσύ;
Εντάξει σήμερα περνάς καλά. Εντάξει σήμερα πουλάς καλά. Αύριο όμως;
Αύριο θα ζεις και θα κινείσαι ανάμεσα στα σκουπίδια και τα σκουπιδιάρικα. Θα βιώνεις καθημερινά την υποβάθμιση.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο Καπανδρίτι και το Πολυδένδρι. Σ΄ εσένα που νομίζεις ότι «γλίτωσες». Σ΄ εσένα που σε παραμυθιάζουν ότι «καμία επίπτωση δεν θα έχει η χωματερή του Γραμματικού στο χωριό μας» κι εσύ το πιστεύεις, γιατί έτσι σε βολεύει.
Εντάξει σήμερα καλά ακούγεται. Εντάξει σήμερα πουλάς κι εσύ καλά. Αύριο όμως;
Αύριο οι φάλαγγες των απορριμματοφόρων θα περνούν ΜΕΣΑ από το χωριό σου. Αύριο το χωριό σου θα γίνει ότι και το Ζεφύρι για τα Λιόσια.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο στην Ν. Μάκρη και στην Ραφήνα. Σ΄ εσένα που νομίζεις ότι το Γραμματικό είναι ένα χωριουδάκι κάπου πολύ μακριά από την Πόλη σου. Σ΄ εσένα που θεωρείς περιττό να ασχοληθείς για κάτι που –όπως νομίζεις - δεν αγγίζει την πόλη σου.
Εντάξει σήμερα καλά είναι. Εντάξει σήμερα η Πόλη σου αναπτύσσεται τουριστικά. Αύριο όμως;
Αύριο ο «πελάτης» σου δεν θα μπορεί να έρθει γιατί θα πρέπει να ακολουθεί κάθε φορά την πομπή των σκουπιδιάρικων. Αύριο η θάλασσά σου θα είναι μολυσμένη. Αύριο θα αρχίσει να σβήνει σιγά – σιγά η Πόλη σου.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που κατοικείς στην Βορειανατολική Αττική.
Σ΄ εσένα που απαθής, άβουλος και εφησυχασμένος παρακολουθείς τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός εγκλήματος, που το τελικό θύμα θα είσαι εσύ.
Σ΄ εσένα που, χωρίς να το καταλαβαίνεις, με την στάση σου γίνεσαι ο καλύτερος σύμμαχος του «κυκλώματος των σκουπιδιών».
Αυτό λοιπόν είναι το όνειρό σου; Αυτό θέλεις για τον τόπο σου; Έτσι βλέπεις το αύριο το δικό σου και των παιδιών σου;
Πατριώτη ξύπνα!
Μην μένεις παθητικός θεατής. Μην γίνεσαι με την παθητική σου στάση ο συνένοχος στο έγκλημα σε βάρος του μέλλοντος της περιοχής μας. Αγωνίσου κι εσύ, μαζί με τους συντοπίτες σου για να χαλάσεις τα σχέδια των πάσης φύσεως συμφερόντων, που θέλουν χωματερή στο Γραμματικό. Μην πιστεύεις αυτούς που λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Πατριώτη
Εγώ που σου τα λέω αυτά δεν είμαι κανένας «μεγάλος αγωνιστής», ούτε «ειδικός», ούτε «έμπειρος». Ένας απλός άνθρωπος σαν κι εσένα είμαι. Ένας απλός άνθρωπος που έχω, όμως, αντιληφθεί την καταστροφή που έρχεται και αγωνίζομαι μαζί με άλλους απλούς ανθρώπους, για να σώσω τον τόπο που θα ζήσουν τα παιδιά μου.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, όμως, όταν μετά από χρόνια θα με ρωτήσουν τα παιδιά μου «Πατέρα τις έκανες εσύ για να μην γίνει Χωματερή στο τόπο μας;» θα έχω απάντηση.
Αλήθεια εσύ, πατριώτη, θα έχεις;
Υ.Γ. Το ίδιο ερώτημα συνήθως απευθύνουν τα παιδιά και στις μητέρες.
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο Γραμματικό, τον Βαρνάβα τον Μαραθώνα. Σ΄ εσένα που μέχρι τώρα δεν σε είδα στις κινητοποιήσεις για την αποτροπή της Χωματερής στο Γραμματικό. Σ΄ εσένα που αραγμένος στην καρέκλα του καφενείου, ή ξαπλωμένος στον καναπέ του σπιτιού σου, περιμένεις «να βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα». Αλήθεια δεν καταλαβαίνεις τον κίνδυνο; Δεν αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της καταστροφής; Δεν νοιώθεις την ανάγκη να κάνεις κάτι κι εσύ;
Εντάξει σήμερα περνάς καλά. Εντάξει σήμερα πουλάς καλά. Αύριο όμως;
Αύριο θα ζεις και θα κινείσαι ανάμεσα στα σκουπίδια και τα σκουπιδιάρικα. Θα βιώνεις καθημερινά την υποβάθμιση.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο Καπανδρίτι και το Πολυδένδρι. Σ΄ εσένα που νομίζεις ότι «γλίτωσες». Σ΄ εσένα που σε παραμυθιάζουν ότι «καμία επίπτωση δεν θα έχει η χωματερή του Γραμματικού στο χωριό μας» κι εσύ το πιστεύεις, γιατί έτσι σε βολεύει.
Εντάξει σήμερα καλά ακούγεται. Εντάξει σήμερα πουλάς κι εσύ καλά. Αύριο όμως;
Αύριο οι φάλαγγες των απορριμματοφόρων θα περνούν ΜΕΣΑ από το χωριό σου. Αύριο το χωριό σου θα γίνει ότι και το Ζεφύρι για τα Λιόσια.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που μένεις στο στην Ν. Μάκρη και στην Ραφήνα. Σ΄ εσένα που νομίζεις ότι το Γραμματικό είναι ένα χωριουδάκι κάπου πολύ μακριά από την Πόλη σου. Σ΄ εσένα που θεωρείς περιττό να ασχοληθείς για κάτι που –όπως νομίζεις - δεν αγγίζει την πόλη σου.
Εντάξει σήμερα καλά είναι. Εντάξει σήμερα η Πόλη σου αναπτύσσεται τουριστικά. Αύριο όμως;
Αύριο ο «πελάτης» σου δεν θα μπορεί να έρθει γιατί θα πρέπει να ακολουθεί κάθε φορά την πομπή των σκουπιδιάρικων. Αύριο η θάλασσά σου θα είναι μολυσμένη. Αύριο θα αρχίσει να σβήνει σιγά – σιγά η Πόλη σου.
Και τότε δεν θα έχεις το δικαίωμα να κατηγορείς κανέναν άλλον παρά μόνο τον εαυτό σου.
Πατριώτη
Σ΄ εσένα μιλώ. Σ΄ εσένα που κατοικείς στην Βορειανατολική Αττική.
Σ΄ εσένα που απαθής, άβουλος και εφησυχασμένος παρακολουθείς τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός εγκλήματος, που το τελικό θύμα θα είσαι εσύ.
Σ΄ εσένα που, χωρίς να το καταλαβαίνεις, με την στάση σου γίνεσαι ο καλύτερος σύμμαχος του «κυκλώματος των σκουπιδιών».
Αυτό λοιπόν είναι το όνειρό σου; Αυτό θέλεις για τον τόπο σου; Έτσι βλέπεις το αύριο το δικό σου και των παιδιών σου;
Πατριώτη ξύπνα!
Μην μένεις παθητικός θεατής. Μην γίνεσαι με την παθητική σου στάση ο συνένοχος στο έγκλημα σε βάρος του μέλλοντος της περιοχής μας. Αγωνίσου κι εσύ, μαζί με τους συντοπίτες σου για να χαλάσεις τα σχέδια των πάσης φύσεως συμφερόντων, που θέλουν χωματερή στο Γραμματικό. Μην πιστεύεις αυτούς που λένε ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Πατριώτη
Εγώ που σου τα λέω αυτά δεν είμαι κανένας «μεγάλος αγωνιστής», ούτε «ειδικός», ούτε «έμπειρος». Ένας απλός άνθρωπος σαν κι εσένα είμαι. Ένας απλός άνθρωπος που έχω, όμως, αντιληφθεί την καταστροφή που έρχεται και αγωνίζομαι μαζί με άλλους απλούς ανθρώπους, για να σώσω τον τόπο που θα ζήσουν τα παιδιά μου.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, όμως, όταν μετά από χρόνια θα με ρωτήσουν τα παιδιά μου «Πατέρα τις έκανες εσύ για να μην γίνει Χωματερή στο τόπο μας;» θα έχω απάντηση.
Αλήθεια εσύ, πατριώτη, θα έχεις;
Υ.Γ. Το ίδιο ερώτημα συνήθως απευθύνουν τα παιδιά και στις μητέρες.
Trackbacks
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου